Θα ξεκινήσω σήμερα κάπως ανορθόδοξα καταγράφοντας στην αρχή, αποσπασματικά σαν ατάκες , τα αισιόδοξα μηνύματα που επιτέλους έχω να μεταφέρω . Όλα είναι από την πλατεία Συντάγματός και τελικά μπορεί να μείνω μόνο σ αυτά! Το πρώτο που διαπίστωσα και θα σας μεταφέρω είναι πώς πάρα πολύς κόσμος έρχεται εδώ αποφασισμένος να μείνει , πράγμα που κάνει τη διαφορά από κάθε προηγούμενη κινητοποίηση . Όχι δεν έρχεται να φωνάξει και να φύγει όπως μας είχαν μαθημένους οι συνδικαλιστές που μας σαλαγούσαν μέχρι χθες αλλά έρχεται να φωνάξει και να μείνει μέχρι να πετύχει τους στόχους του .
Το δεύτερο είναι πως ο λαός μέσα στη δυστυχία που τον έριξαν άρχισε να ανακαλύπτει ξανά παλιές ξεχασμένες από καιρό αξίες . Εκεί γύρω από το σιντριβάνι της πλατείας Συντάγματος νέοι επιστήμονες και όχι μόνο καλλιεργούν και πειραματίζονται διαρκώς μέσα στις συνελεύσεις τους στην εφαρμογή και την ανάπτυξη μεθόδων μιας ουσιαστικής άμεσης δημοκρατίας , την οποία ονειρεύονται να μεταλαμπαδεύσουν σε κάθε γειτονιά . Η αυτοοργάνωση και η συντροφικότητα σφυρηλατούνται εκεί με την ανοχή της διαφορετικής άποψης και η αλληλεγγύη τελικά παίρνει τη θέση της απέναντι στον εγωιστικό ατομικισμό με τον οποίο για χρόνια το σύστημα εξέτρεφε τις μεταξύ μας συγκρούσεις στα πλαίσια του διαίρει και βασίλευε !
Την γενική κατάσταση των πρώτων ιδίως ημερών στο Σύνταγμα , θα την χαρακτήριζα σαν εντελώς χαοτική . Ο λόγος ήταν , η πληθώρα των στοχεύσεων των ομάδων , αλλά και η ανομοιογένεια και η διαφορά των κινήτρων των επιμέρους ατόμων που συγκεντρωνόταν . Είναι γεγονός ότι το μόνο ευδιάκριτα κοινό στοιχείο, που είχαν όσοι συγκεντρωνόταν καθημερινά , ήταν η αγανάκτηση. Έτσι δίκαια η όλη η κίνηση, ονομαστικέ κίνηση των αγανακτισμένων πολιτών . Σιγά – σιγά όμως , μέρα τη μέρα άρχισαν , όπως θα έλεγα με μεγάλη απλούστευση, να μορφοποιούνται στην πλατεία δύο κύριες τάσεις που κάθε μια συσπειρώνει το δικό της κοινό. Η πρώτη τάση περιλαμβάνει αυτούς τους οποίους εγώ θεωρώ σαν τους καθ` αυτού αγανακτισμένους. Τα μέλη αυτής της τάσης έχουν καταλάβει το δρόμο και τα πεζοδρόμια μπροστά στη Βουλή προς την πλευρά του άγνωστου στρατιώτη και με πανό και βρισιές κατά του ΔΝΤ του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης , με σφυρίχτρες , λέιζερ και μούντζες που στοχεύουν τη Βουλή , εκτονώνουν την αγανάκτηση τους . Η δεύτερη τάση είναι αυτή που κατά την άποψη μου φιλοδοξεί να συσπειρώσει τους προβληματισμένους αγανακτισμένους πολίτες . Αυτοί είναι που έχουν αναπτυχθεί και οργανωθεί κοντά στο χώρο του κεντρικού σιντριβανιού της πλατείας Συντάγματος για τους οποίους έγραψα στην αρχή αυτού μου του σημειώματος και αποτελούν φάρο ελπίδας .
Για αυτούς έγραψα πως « ανακάλυψαν ξανά τις παλιές ξεχασμένες από καιρό μεγάλες αξίες , της Συντροφικότητας και της Αλληλεγγύης .» για αυτούς είναι που έγραψα πως « Εκεί γύρω από το σιντριβάνι της πλατείας Συντάγματος νέοι επιστήμονες και όχι μόνο καλλιεργούν και πειραματίζονται διαρκώς μέσα στις συνελεύσεις τους, στην εφαρμογή και την ανάπτυξη μεθόδων μιας ουσιαστικής άμεσης δημοκρατίας , την οποία ονειρεύονται να μεταλαμπαδεύσουν σε κάθε γειτονιά . Η αυτοοργάνωση και η συντροφικότητα σφυρηλατούνται εκεί με ανοχή της διαφορετικής άποψης και της διαφορετικότητας γενικότερα και η ομαδικότητα και αλληλεγγύη τελικά παίρνει τη θέση της απέναντι στον εγωιστικό ατομικισμό με τον οποίο για χρόνια το σύστημα μας απομόνωσε από τον συνάνθρωπο». Υπήρχε μόνο το ΕΓΩ και η TV !! ΟΧΙ πλέον !! Τώρα υπάρχουμε εμείς και αυτοί.
πηγή: press-gr.blogpost.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου