Θησαυροληστείες! - Χρονογράφημα της Αλίκης Αλεξίου

« Επιστροφή στη δραχμή» φωνάζει κάποιος.

Πολλοί  τρομάζουν, κάποιοι το καλοβλέπουν κι άλλοι προβληματίζονται.

Αλλά η δραχμή έφυγε από το πορτοφόλι μας, από τα χέρια του ταμία  και από τους  αν-ισολογισμούς της ανισόρροπης οικονομίας μας.

Από την ψυχή  όμως κι από τη γλώσσα μας  δεν έφυγε.

Γιατί τα παλαιά νομίσματα δε  σώζονται μόνο στα μουσεία και στις ιδιωτικές συλλογές.

Η καλύτερη προθήκη είναι η γλώσσα. Η κατάκτηση αυτή του ανθρώπου που κρατιέται γερά από το παρελθόν, την πιο σίγουρη χρονική βαθμίδα.

Προθήκη, η γλώσσα,  φωτεινότατη, ολοζώντανη και άφθαρτη.

Στη «βιτρίνα» της αστράφτουν αργυρά  τάλαντα, χρυσές λίρες, φράγκα, γρόσια και  φλουριά. Και τα νεότερα, δραχμή, δεκάρα, τάλιρο, λεπτό.

Από τις τράπεζες πήραν δρόμο, από τα πορτοφόλια μας τα πετάξαμε και,  όταν η τσέπη μας άρχισε να αδειάζει από το νεοφερμένο νόμισμα…

Εμείς  μείναμε…  άφραγκοι, αδέκαροι, απένταροι, (όχι άν-ευροι ).

Έτσι ο λαός περιγράφει  την ανέχεια.   

Και για τους λεφτάδες,  αυτούς  που  πνίγηκαν στο τάλιρο   κ λ έ β ο ν τ α ς, εμείς οι δραχμοδίαιτοι  δε  δίνουμεδεκάρα, δεκάρα τσακιστή! Γιατί οι δραχμοφονιάδες, κι ας έχουν παρά με ουρά και λίρες με ουρά, για μάςδεν αξίζουν φράγκο.

Τους θεωρούμε κάλπικες  δεκάρες.

Έτσι ο λαός διαλαλεί  την περιφρόνησή του!  Στους παραλήδες.

Κι ας μείναμε εμείς με τις πενταροδεκάρες μας, κρατώντας στην καρδιά μας και στη γλώσσα μας τη δραχμούλα και όλο της το σόι, προγόνους και απογόνους.

Καθαρό  καθρέφτη της  ιστορίας  μας: αρχαία Ελλάδα (οβολός, δραχμή, τάλαντο), Βυζάντιο (φλουρί κωσταντινάτο), Φραγκοκρατία-Ενετοκρατία (φράγκο, γρόσι, φλουρί, τάλιρο), Τουρκοκρατία (παράς), Αναξιοκρατία (υπάρχουν και τα κάλπικα).

Και όσοι νομίζουν ότι έτσι εύκολα θα πεθάνουν τα φραγκοδίφραγκα,  το μυαλό τους και μια λίρα. Ας σκεφτούν οι ατάλαντοι τη λέξη ταλαντούχος.

 Ό,τι  κι αν κάνουν, ποτέ οι … ευρούχοι δε θα γίνουν ταλαντούχοι.

Για μας τους λαϊκούς ανθρώπους φλουρί κωσταντινάτο είναι η συνείδηση.

Κι αυτή φροντίζουμε να την κρατήσουμε ζωντανή.

Έτσι ο λαός μας σώζει την αξιοπρέπειά του.

Γιατί εδώ που τα λέμε, μας πήραν τη δραχμή και μας έδωσαν ευρώ.

Μας παίρνουν και τα ευρώ (δώσαμε τον οβολό μας στο υπό πτώχευση κράτος – πήραν οι αφιλότιμοι και τονοβολό της χήρας) και μας είπαν  τέρμα τα δίφραγκα. 

Και θα μείνουμε…   «π α ν ί  με  π α ν ί».

Διαχρονικό αυτό. Για τον Έλληνα και για την Ελλάδα.

πηγή: nasostsaganelis.gr