Ο Βλάντιμιρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου του 1952 στην Αγία Πετρούπολη (τότε Λένινγκραντ). Η μητέρα του, Μαρία Ιβάνοβνα Πούτινα, ήταν εργάτρια εργοστασίου και ο πατέρας του, Βλαδίμηρος Σπυριδόνοβιτς Πούτιν, είχε καταταγεί στο Σοβιετικό Ναυτικό, όπου υπηρέτησε στον στόλο των υποβρυχίων στις αρχές της δεκαετίας του '30, ενώ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου συμμετείχε σε μία ομάδα δολιοφθορέων της NKVD.
Ο Βλάντιμιρ Πούτιν είχε άλλα δύο μεγαλύτερα αδέλφια, που γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1930 αλλά πέθαναν νωρίς από παθολογικά αίτια.
Αν και δεν γεννήθηκε σε πολιτικό τζάκι ή σε εύπορη οικογένεια, υπάρχει μία ιστορική συγγένειά του που αποτελεί σημείο αναφοράς: Ο παππούς του, Σπυρίδων Πούτιν, ήταν προσωπικός μάγειρας του Βλαντιμίρ Λένιν και του Ιωσήφ Στάλιν.
Σπουδές και ΚGB
Τελείωσε τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της πόλης το 1975 και λίγο καιρό αργότερα έκανε διδακτορικό στα Οικονομικά. Στο Πανεπιστήμιο, μάλιστα έγινε μέλος του Σοβιετικού Κομουνιστικού Κόμματος, χωρίς να έχει ζητήσει να διαγραφεί μέχρι σήμερα.
Το 1990 έγινε βοηθός Κοσμήτορα, ενώ το διάστημα 1985-1990 εργάστηκε στην Ανατολική Γερμανία (Δρέσδη) ως μυστικός πράκτορας της Επιτροπής της Κρατικής Ασφάλειας (KGB).
Η άνοδος προς την εξουσία
Το 1991 γύρισε στη γενέτειρά του, την Αγία Πετρούπολη, όπου δούλεψε με τον γνωστό δημοκρατικό παράγοντα της «Νέας Ρωσίας», Ανατόλι Σομπτσάκ, δήμαρχο της πόλης, ως σύμβουλό του. Κάπου εκεί άρχισε η πολιτική του καριέρα.
Τον Ιούνιο του 1991 έγινε Πρόεδρος Διεθνών Σχέσεων του Δήμου Αγίας Πετρούπολης και το 1994 πρώτος Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου.
Το Μάρτιο του 1997 προήχθη σε αντιπρόεδρο του Εκτελεστικού Γραφείου του Προέδρου, ενώ το 1998 ορίστηκε Διοικητής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Ρωσίας (FSB), που ουσιαστικά αντικατέστησε την Επιτροπή της Κρατικής Ασφάλειας (KGB).
Τον Αύγουστο του 1999, ορίστηκε πρωθυπουργός από τον πρόεδρο Μπορίς Γιέλτσιν και τον Ιανουάριο του 2000, μετά από το ξαφνικό διάγγελμα παραίτησης του Γιέλτσιν (31 Δεκεμβρίου του 1999), ορίστηκε προσωρινός πρόεδρος. Το 2000 εξελέγη πρωθυπουργός, επανεξελέγη το 2004, ενώ το 2008 εξελέγη πρωθυπουργός, αφού δεν επιτρεπόταν και τρίτη προεδρική θητεία.
Με την αλλαγή του νόμου επιστρέφει εκ νέου στο Κρεμλίνο.
Είναι παντρεμένος με την Λιουντμίλα Πούτινα (Σκρέμπνεβα) από το 1983 και έχει δύο κόρες, τη Μαρία (1985) και την Κατερίνα (1986). Μιλάει άπταιστα γερμανικά και αγγλικά, αν και για τα δεύτερα χρησιμοποιεί πάντα μεταφραστή σε διεθνείς συναντήσεις.
Η Ρωσία επιστρέφει
Στον Πούτιν πιστώνεται η επιστροφή της Ρωσίας στον... χάρτη, αφού την παρέλαβε το 2000 στα όρια της κατάρρευσης και την επανέφερε στις παγκόσμιες υπερδυνάμεις.
Οικονομική ανάπτυξη, προσπάθεια μείωσης της ισχύος των ολιγαρχών και αύξησης αυτής του Κρεμλίνου ήταν μερικά από τα σημεία αναφοράς της πρώτης του θητείας. Παράλληλα κράτησε σκληρή στάση κατά της τρομοκρατίας, με τις επιθέσεις κατά των Τσετσένων αυτονομιστών να είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα. Στην δεύτερή του θητεία, η επιβράδυνση της ανάπτυξης είχε ως αποτέλεσμα να απομονωθεί από τη Δύση και να κατηγορηθεί από αυτήν ότι εμπόδιζε την ελευθερία των ΜΜΕ και ότι συγκέντρωνε περισσότερη δύναμη στα χέρια του.
Το 2008 προώθησε τον Ντμίτρι Μεντβέντεφ για τη διαδοχή του και το πέτυχε, με τον ίδιο να επιστρέφει στον πρωθυπουργικό θώκο. Ο Μεντβέντεφ βάδισε στα ίδια μονοπάτια με αυτά του «συνεταίρου» του. Ο καιρός πέρασε, ο νόμος άλλαξε και ο Μεντβέντεφ κάνει... χώρο στον Πούτιν για να επιστρέψει στην προεδρία και εκείνος θα επιστρέψει στην πρωθυπουργία, μία εναλλαγή αξιωμάτων που φαίνεται ως δημοκρατική ειρωνεία. Πολλοί θεωρούν τον Μεντβέντεφ πολιτική «μαριονέτα» του Πούτιν και σίγουρα δεν έχουν άδικο.
Οραματίζεται την μετατροπή της Ρωσίας σε μια σύγχρονη σοβιετική αυτοκρατορία, ενώ έχει επιλέξει τον δρόμο της «ελεγχόμενης» έντασης με τις ΗΠΑ και τη Δύση και έχοντας καταγγείλει τις ιμπεριαλιστικές τάσεις των ΗΠΑ. Παράλληλα στοχεύει στην στρατιωτική ισχυροποίηση της χώρας, ενώ ποντάρει πολλά στον τομέα της Ενέργειας.
Ο Πούτιν όπως δείχνουν οι μέχρι τώρα κινήσεις του, κάνει τα πάντα για να διατηρηθεί στην εξουσία και για να μαζεύει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας όπως αρμόζει σε κάθε μεγάλο ηγέτη. «Επικές» εμφανίσεις πάνω σε Harley Davidson, σε πιλοτήριο μαχητικού αεροσκάφους, σε αγώνες τζούντο και ημίγυμνες εμφανίσεις απέναντι σε τίγρεις.
Για πρώτη φορά που ο Πούτιν υπαινίχθηκε πρόσφατα πως θα αναγκάσει τους επιχειρηματίες να πληρώσουν για τις αμφιλεγόμενες ιδιωτικοποιήσεις της δεκαετίας του '90. Από τον υπανιγμό όμως ως την υλοποίηση, μεσολαβεί πολύς... δρόμος.
Τα πρώτα σύννεφα
Η Ρωσία του Πούτιν δεν αποτελεί υπόδειγμα δημοκρατικού κράτους. Φίμωση της αντιπολίτευσης, έλεγχος στα ΜΜΕ,
εξαναγκασμός δημοσίων υπαλλήλων για διαδήλωση υπέρ του Πούτιν, φυλάκιση του πολιτικού του αντιπάλου Μιχαήλ Χοντορκόφσκι και έμμεση απαγόρευση προβολής της ταινίας του, είναι μόνο μερικά δείγματα. Παράλληλα, καταγγελίες για νοθεία υπήρξαν στις προεδρικές εκλογές και πριν από τέσσερα χρόνια -και χθες-, ενώ μεγάλες διαδηλώσεις ξέσπασαν το Δεκέμβριο, με τους χιλιάδες πολίτες να θεωρούν ότι η νίκη της «Ενωμένης Ρωσίας» στις βουλευτικές εκλογές συνοδεύτηκε από νοθεία.
Το 2007 ανακηρύχθηκε πρόσωπο της χρονιάς από το αμερικανικό περιοδικό TIME. Πριν από λίγες μέρες όμως, το περιοδικό δημοσίευσε στο εξώφυλλό του μια φωτογραφία του Πούτιν, πάνω από την οποία ο τίτλος ήταν: «Η απίστευτη συρρίκνωση του μεγέθους του πρωθυπουργού της Ρωσίας. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν θα εξασφαλίσει μια τρίτη θητεία ως πρόεδρος, όμως η επιρροή του στην εξουσία είναι περισσότερο αβέβαιη από ποτέ. Γι' αυτόν τον λόγο ο κόσμος είναι ένα πιο επικίνδυνο μέρος».
Ο Πούτιν, όπως έδειξαν και τα εκλογικά αποτελέσματα ακόμα δεν κινδυνεύει. Όμως έπειτα από 12 χρόνια άρχισαν οι πρώτες αντιδράσεις εις βάρος του. Αν συνεχίσουν οι Ρώσοι να βλέπουν ότι δεν αλλάζει τίποτα στην καθημερινή τους ζωή και στην τσέπη τους, η εικόνα του λαμπερού Βλάντιμιρ Πούτιν θα αρχίζει να ραγίζει. Και αν σπάσει, οι αντιδράσεις του ενδεχομένως να είναι απρόβλεπτες.
από το newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου