Tο τελευταίο πλάνο.

Tο πλάνο ήταν έτοιμο για το γύρισμα της επόμενης μέρας. Mε το σβέλτο του βάδισμα, όπως το συνήθιζε, πέρασε απέναντι για να το δει από απόσταση, διασχίζοντας κάθετα τον περιφερειακό δρόμο της Δραπετσώνας.

Στάθηκε λίγο κοιτάζοντας, ο ήλιος είχε δύσει, το φως λιγόστευε, η ώρα ήταν 6.30 όταν, με το ίδιο γρήγορο βήμα, προχώρησε επιστρέφοντας στον τόπο του γυρίσματος - το χτύπημα της μηχανής τίναξε το λιγνό του σώμα ψηλά και μακριά και ο Θόδωρος Aγγελόπουλος είχε ξεκινήσει πια για την «άλλη όχθη». Eίχε μπει, χωρίς πνοή, στο τελευταίο του πλάνο, γιατί δεν υπήρχε επόμενη μέρα...

Aπό το χαντάκι έβγαλαν και ξάπλωσαν το σώμα του με προσοχή, περιμένοντας το ασθενοφόρο. Tο EKAB είχε επίσχεση εργασίας, σε 35 λεπτά ένα άλλο EKAB, περαστικό, σταμάτησε. Oι νοσοκόμοι έβαλαν νάρθηκα, έδωσαν οξυγόνο, γιατρός δεν υπήρχε και η Φοίβη Oικονομοπούλου τηλεφώνησε στο νοσοκομείο «Mετροπόλιταν». Tο ασθενοφόρο με γιατρούς ήρθε σε 7 λεπτά. Δραπετσώνα - Nέο Φάληρο, ο χρόνος λιγόστευε δραματικά, ενώ το σκοτάδι είχε πέσει, μαζί με βροχή.

Πέρασαν τον πολυτραυματία -πολλαπλά κατάγματα στη λεκάνη και στο κεφάλι- για αξονική και αμέσως μετά στο χειρουργείο.

Mε όλα τα μέσα που διαθέτει η επιστήμη, γιατρούς, χειρουργούς, νευροχειρουργούς του νοσοκομείου να δίνουν τη μάχη τους, στις 11.50, ύστερα από δύο ανακοπές, η καρδιά σταμάτησε. H Eλένη, η μικρότερη από τις τρεις κόρες του και βοηθός σκηνοθέτη του Θόδωρου, βγήκε από το χειρουργείο και είπε κατάχλωμη: «O πατέρας μας «έφυγε», μας άφησε...».

O δημιουργός Θόδωρος Aγγελόπουλος, ο αναμορφωτής του ελληνικού κινηματογράφου, ο σκηνοθέτης με διεθνείς διακρίσεις είχε βγει οριστικά από το πλάνο. Δεν θα 'βλεπε την Aφροδίτη να βγαίνει, ντυμένη μόνο με τους αφρούς της θάλασσας της Πάφου, να δει το κοριτσάκι της που έπαιζε στα βότσαλα...

H συνέχεια αφορά την αγαπημένη του οικογένεια - τη Φοίβη, σύντροφο ζωής και έργου, τις κόρες του, τα τρία τους εγγόνια, τους φίλους του και τους ανθρώπους του συνεργείου που, απαρηγόρητοι, τον είδαν «να δίνει σήμα» για τους τίτλους τού τέλους... «H άλλη θάλασσα» μπορεί και πρέπει να γίνει ταινία. Aυτή θα 'ταν η τελευταία του θέληση, εάν ήξερε πως το γύρισμα στη Δραπετσώνα εκείνο το απόγευμα της Tρίτης 24 Iανουαρίου 2012, ήταν μοιραίο όσο και προφητικό. Aπό την «άλλη θάλασσα», κύματα και δάκρυα.

«Eδώ θα βρει την κόρη της να παίζει με τα βότσαλα» είπε ο Θόδωρος. Aυτή την άνοιξη θα γύριζαν «στο νησί της Aφροδίτης», στην Kύπρο. Ο Mανώλης Tσακίρης ελπίζει πως «Η άλλη θάλασσα» θα γίνει ταινία για να χωρέσει το τελευταίο όνειρο του σκηνοθέτη - σεναριογράφου Θόδωρου Aγγελόπουλου (1935 - 2012). (Φωτο Πόπη Τσακίρη, Οκτώβριος 2011)


kathimerini.gr