Σύμφωνα με το Reuters, το Βερολίνο και το Παρίσι έχουν πλέον καταλάβει πως δεν μπορούν να πείσουν και τους «27» της Ευρωπαϊκής Ένωσης να υιοθετήσουν το σχέδιο για την αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία που προωθούν.
Αλλά και στην περίπτωση που κατάφερναν να πείσουν για μια αλλαγή στην Συνθήκη της ΕΕ, κάτι τέτοιο θα ήταν ιδιαίτερα χρονοβόρο. Ωστόσο, καθώς η «φωτιά» έχει αρχίσει να πλησιάζει επικίνδυνα στην καρδιά της Ευρωζώνης, δεν υπάρχει χρόνος για τις «συμβατικές» διαδικασίες της Ευρώπης.
Σε αυτό το πλαίσιο -σύμφωνα με πληροφορίες από Γερμανούς και άλλους Ευρωπαίους αξιωματούχους, οι οποίοι γνωρίζουν το περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη- η Γερμανία και η Γαλλία εξετάζουν εναλλακτικά σχέδια για να προωθήσουν το νέο αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο.
Η πρώτη επιλογή τους είναι να υιοθετηθεί η συμφωνία σε επίπεδο Ευρωζώνης. Η δεύτερη λύση που εξετάζουν είναι να προχωρήσουν με 8 έως 10 μέλη από τα «17». Το τρίτο σενάριο προβλέπει μια διμερή συμφωνία μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας, την οποία θα μπορούν να συνυπογράψουν αργότερα κι άλλες χώρες.
Το σχέδιο για Ευρωζώνη δύο ταχυτήτων δεν είναι απίθανο, καθώς -όπως σημειώνουν αξιωματούχοι- υπάρχουν χώρες - μέλη της Ευρωζώνης που είτε αμφισβητούν, είτε δεν μπορούν να ακολουθήσουν το σφιχτό πλαίσιο δημοσιονομικής πειθαρχίας που επιθυμεί να επιβάλει το Βερολίνο.
Το Reuters σημειώνει χαρακτηριστικά ότι εκτός της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, που βρίσκονται στο μηχανισμό στήριξης, ακόμη και η Ιταλία, η Ισπανία ή άλλες χώρες της ανατολικής Ευρώπης, όπως η Σλοβακία, δεν θα κατάφερναν να εφαρμόσουν το αυστηρό πλαίσιο στους προϋπολογισμούς τους, υπό τις δεδομένες οικονομικές συνθήκες, ακόμη κι αν το ήθελαν...
Αναλυτές εκτιμούν ότι η επιλογή για «Ευρωζώνη δύο ταχυτήτων» θα αποτελούσε ισχυρό μέσο πίεσης για τους αμφιταλαντευόμενους, ώστε να προσχωρήσουν στο γαλλογερμανικό σχέδιο, υπό το φόβο ότι οι αγορές θα τους εκλάμβαναν ως τους αδύναμους κρίκους. Ή ως χώρες β' κατηγορίας στην Ευρωζώνη, δηλαδή χώρες που μπορεί να έχουν το ίδιο νόμισμα, αλλά δεν έχουν πλήρη δικαιώματα.
Προς το παρόν, οι διαβουλεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη, ωστόσο Γερμανία και Γαλλία σκοπεύουν να έχουν αποκρυσταλλώσει το σχέδιό τους για το σύμφωνο δημοσιονομικής πειθαρχίας σύντομα, προκειμένου να το παρουσιάσουν στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 8 - 9 Δεκεμβρίου.
Όπως σημειώνει, δε, την Κυριακή, η γερμανική εφημερίδα Welt am Sonntag, εφόσον υπάρξει αποφασιστική κίνηση από πολιτικής πλευράς, τότε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα μπορούσε να δράσει πιο αποφασιστικά για την αντιμετώπιση της κρίσης.
fimotro
Την ώρα που η τριμερής επιτροπή των υπ. Οικονομικών Γερμανίας, Ολλανδίας και Φινλανδίας συζητά τα επόμενα βήματα μετά από την γραπτή δέσμευση των ελληνικών κομμάτων -για τις αποφάσεις της 27ης Οκτωβρίου-, ο «καμβάς» της κρίσης χρέους της ευρωζώνης απλώνεται με ταχύτητα.Ο οίκος Standard and Poor' s υποβάθμισε κατά μια βαθμίδα σε ΑΑ, από ΑΑ+, την πιστοληπτική ικανότητα του Βελγίου, με αρνητική προοπτική.
Ο οίκος Fitch προχώρησε στην υποβάθμιση οκτώ ιταλικών τραπεζών, με αρνητικές προοπτικές και τριών Πορτογαλικών, ενώ η Ιταλία δανείσθηκε σήμερα με το υψηλότερο επιτόκιο από το 1997, 7,8%. Τον προηγούμενο μήνα οι αντίστοιχοι ιταλικοί τίτλοι διατέθηκαν στην αγορά με αποδόσεις 3,535%.
Στο μεταξύ, η νέα κυβέρνηση της Ισπανίας, σύμφωνα με το Reuters, εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να ζητήσει βοήθεια από το εξωτερικό, ενώ το ευρώ έπεσε στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων επτά εβδομάδων, στα 1,3226 δολάρια.
Την ίδια ώρα οι ευρωπαίοι ηγέτες παραμένουν διχασμένοι για τις πρωτοβουλίες που πρέπει να ληφθούν για την έξοδο της ΕΕ από την κρίση.
Σε κοινή ανακοίνωση τους οι υπουργοί Οικονομικών Γερμανίας, Ολλανδίας και Φινλανδίας, που συναντήθηκαν στο Βερολίνο, επισημαίνουν ότι τα προβλήματα των χωρών θα λυθούν με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομική πειθαρχία.
Ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών Γκιόργκι Ματόλσκι, γνωστοποίησε ότι η ουγγρική κυβέρνηση αποφάσισε να συνεργαστεί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την Ευρωπαϊκή Ένωση και χρηματοπιστωτικούς ομίλους προκειμένου να σταθεροποιήσει την οικονομία της χώρας.
Σημειώνεται ότι η Ουγγαρία είναι κράτος – μέλος της ΕΕ, αλλά δεν ανήκει στην Ευρωζώνη.
Παράλληλα, σχέδιο έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση μη συντεταγμένης διάσπασης της Ευρωζώνης ή εξόδου κάποιων χωρών από αυτή σχεδιάζει το «Σίτι» του Λονδίνου, όπως ανακοίνωσε ο Άντριου Μπέιλι, ανώτατο στέλεχος της εποπτικής αρχής του τραπεζικού συστήματος της Βρετανίας.
«Επί τάπητος» η 6η δόση στο Βερολίνο
Η εκταμίευση της επόμενης δόσης της δανειακής βοήθειας προς την Ελλάδα τέθηκε στο επίκεντρο της σημερινής συνάντησης των υπουργών Οικονομικών της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Φιλανδίας στο Βερολίνο. Οι τρεις υπουργοί συζήτησαν τα επόμενα βήματα μετά τη γραπτή δέσμευση των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου, να εφαρμόσουν τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, όπως αναφέρει δημοσίευμα της Deutsche Welle.
Δεν αποκλείει ενεργότερο ρόλο της ΕΚΤ η Ολλανδία
Σε αντίθεση με τη Γερμανία, η Ολλανδία δεν αποκλείει το ενδεχόμενο η ΕΚΤ να διαδραματίσει ενεργότερο ρόλο στην υπέρβαση της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη. Μιλώντας χθες στο κοινοβούλιο της χώρας του ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών Γιαν Κεες ντε Γιάγκερ υπογράμμισε ότι «σε μία κρίση δεν επιτρέπεται να αποκλείει κανείς τίποτε εκ προοιμίου».
Ωστόσο ο Ολλανδός υπουργός δεν διαπιστώνει διαφορές απόψεων με τη Γερμανία όσον αφορά το ρόλο της ΕΚΤ.
«Αναφορικά με την ΕΚΤ, η θέση μας είναι πολύ κοντά στη γερμανική θέση ή σχεδόν ίδια» δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. ντε Γιάγκερ, προσθέτοντας ότι η κεντρική τράπεζα της Ευρώπης έχει έναν ανεξάρτητο και ουδέτερο ρόλο.
Διχάζει τις Βρυξέλλες η επιστολή Σαμαρά;
Η επιστολή που απέστειλε ο αρχηγός της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς σε ΕΕ, Eurogroup, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ διχάζει τις Βρυξέλλες, όπως αναφέρει σημερινό τηλεγράφημα του Γαλλικού Πρακτορείου ειδήσεων.
Η επιστολή του κ. Σαμαρά κρίνεται «μάλλον θετική», δήλωσε προς το Γαλλικό Πρακτορείο εκπρόσωπος της κυβέρνησης. Ένας άλλος διπλωμάτης ανέφερε ωστόσο την ίδια ώρα ότι η επιστολή δεν έπεισε τελείως. Ως εκ τούτου η τελική απάντηση των Ευρωπαίων εταίρων είναι «αβέβαιη».
kathimerini.gr
Το βάρος πέφτει στη Γερμανία την ώρα που κλονίζονται οι βεβαιότητες των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.«Κάποιος, σε κάποιο μέρος πάντοτε επωφελείται οικονομικά από τα κακά νέα. Στην περίπτωση της ευρωπαϊκής κρίσης ήταν η Γερμανία. Τουλάχιστον ως την περασμένη εβδομάδα».
Είναι σκληρό να κατηγορείς ένα μέλος μιας ένωσης ότι κερδίζει εις βάρος των εταίρων του. Η διαπίστωση, όμως, των «New York Times» και πλήθος αναφορών του διεθνούς Τύπου στην ίδια κατεύθυνση αυτή την εβδομάδα δείχνουν ότι οι όροι του παιχνιδιού έχουν αλλάξει στην ευρωζώνη.
Από την αρχή της εβδομάδας Ιταλία και Ισπανία είδαν το κόστος δανεισμού τους στις αγορές να φθάνει ξανά στην επικίνδυνη ζώνη του 7%. Η «Le Monde» σημειώνει ότι το υπερβολικό κόστος δανεισμού των δύο χωρών δημιουργεί φόβους για επέκταση της κρίσης. Αλλωστε μόλις χθες το Βέλγιο υποβαθμίστηκε κατά μία βαθμίδα στο επίπεδο ΑΑ ενώ και το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου οδεύει ολοταχώς προς το 6%.
Ωστόσο η «καταστροφική δημοπρασία» γερμανικών ομολόγων στα μέσα της εβδομάδας ήταν αυτή που έκανε ακόμη και τον αυστριακό κεντρικό τραπεζίτη Εβαλντ Νοβότνι να ομολογήσει ότι πληθαίνουν «τα ανησυχητικά προμηνύματα» για το ευρώ.
Ενδεικτικό των ανησυχιών είναι ότι ο ίδιος ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να ξεκινήσουν εκ νέου οι διαπραγματεύσεις για τον μόνιμο μηχανισμό στήριξης, την ώρα που το Reuters σημειώνει ότι αξιωματούχοι της ΕΕ σκέφτονται το ενδεχόμενο μη συμμετοχής των ιδιωτών ομολογιούχων στον μηχανισμό στήριξης των κρατών-μελών, ο οποίος αναμένεται να ενεργοποιηθεί το 2013.
Οι παγιωμένες βεβαιότητες κλονίζονται η μία μετά την άλλη στις τάξεις των ευρωπαίων ηγετών.
Ξαφνικά ακόμη και οι «Financial Times» ανακαλύπτουν ότι ο ευρωπαϊκός Νότος δεν κατοικείται από τεμπέληδες που ξοδεύουν άσωτα τα χρήματα που με κόπο τους στέλνουν οι βόρειοι εταίροι τους. Και σημειώνει ότι «η Γερμανία καλείται πλέον να αντιληφθεί ότι είναι η πραγματικά κερδισμένη από το κοινό νόμισμα» και ότι είναι προς όφελός της να πληρώσει και μάλιστα πολύ για να ορθοποδήσουν οι υπόλοιπες χώρες της ζώνης.
Αυτό φαίνεται να είναι κοινός τόπος πλέον στους εξωτερικούς παρατηρητές της ευρωζώνης.«Το ζήτημα δεν είναι ποια ήταν η μορφή της Ευρώπης πριν από λίγες εβδομάδες. Δεν είναι πλέον ούτε αν κάποιο από τα μέλη της θα χρεοκοπήσει. Το κυρίαρχο ζήτημα είναι αν η ευρωζώνη μπορεί να επιβιώσει με την παρούσα μορφή της» σημειώνει η «Wall Street Journal».
Με διαφορετικά λόγια θέτει το ίδιο ακριβώς ζήτημα το αμερικανικό πρακτορείο Bloomberg: «Το κρίσιμο ερώτημα είναι τι μπορούν, αν μπορούν, να κάνουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για να πάρουν την αναγκαία στήριξη της ΕΚΤ».
Οι ανησυχίες για τους όρους επιβίωσης του ευρώ και ασφαλώς των ίδιων των οικονομιών που το απαρτίζουν βαραίνουν στην πραγματικότητα μία και μόνη κυβέρνηση: αυτή της Αγκελα Μέρκελ.
Η γαλλική «Le Monde» διαπίστωνε στα μέσα της εβδομάδας ότι ο γαλλογερμανικός άξονας «συναπόφασης» στους κόλπους της ευρωζώνης δεν είναι παρά ένας ευσεβής πόθος των Γάλλων τον οποίο καλλιέργησε επί μακρόν ο Νικολά Σαρκοζί. Ωστόσο η πολιτική και οικονομική ελίτ στο Παρίσι παραδέχεται ότι «οι Γερμανοί είναι αυτοί που κυριαρχούν και εμείς ακολουθούμε τις αποφάσεις τους», όπως δήλωσε στέλεχος της γαλλικής κυβέρνησης στην εφημερίδα.
Με την κρίση να αγγίζει πλέον την Ισπανία και τις πληροφορίες του Reuters που θέλουν τον νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό Ραχόι να σκέφτεται την άμεση προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης, το Βερολίνο έχει πολύ λίγες επιλογές.
«Είναι πραγματικά το τέλος της ευρωζώνης;» θέτει ανοιχτά το ερώτημα ο «Economist». Η απάντηση του περιοδικού είναι πως η ευρωζώνη οδεύει προς κατάρρευση - εκτός αν Γερμανία και Γαλλία κινηθούν προς αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που έχουν ακολουθήσει μέχρι σήμερα.
Καλείται λοιπόν το Βερολίνο να επαναπροσδιορίσει τη στάση του για τον ρόλο της ΕΚΤ, αλλά και του μηχανισμού EFSF. Το κύριο άρθρο του Bloomberg επιμένει στις προτάσεις της ηγεσίας των ΗΠΑ για ένα «μπαζούκα» τριών δισ. ευρώ «που θα παράσχει κεφαλαιακή ενίσχυση στις ευρωπαϊκές τράπεζες και εγγυήσεις στις κυβερνήσεις προκειμένου να δανείζονται με λογικό επιτόκιο στις αγορές».
Η μόνη λύση είναι «να ρίξει χρήματα στο τραπέζι η ΕΚΤ», σημειώνει ο αναλυτής της UBS Τζορτζ Μάγκνους στη γαλλική εφημερίδα.
Επιπλέον πολλοί είναι εκείνοι που εκτιμούν ότι τα ευρωπαϊκά χρέη (τουλάχιστον ορισμένων χωρών) δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν παρά μόνο με κάποιου είδους αναδιάρθρωση. «Θεωρούμε ότι η σωστή προσέγγιση είναι να επιτραπεί στις κυβερνήσεις με πρόβλημα ρευστότητας να προχωρήσουν σε συντεταγμένη χρεοκοπία» σημειώνει το Bloomberg.
Και αν αυτές οι λέξεις ήταν «απαγορευμένες» μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες στις επίσημες δηλώσεις των ευρωπαίων αξιωματούχων, οι ανατροπές των τελευταίων ημερών (με πιο ενδεικτική την αδυναμία της Γερμανίας να δανειστεί όσο φθηνά θα ήθελε) φέρνουν στο προσκήνιο ερωτήματα «ζωτικής σημασίας».
«Το θέμα δεν είναι αν θα μείνει η Ελλάδα (στο ευρώ). Είναι αν η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία θα έχουν το ίδιο νόμισμα» σημειώνει στη «Wall Street Journal» ο επικεφαλής αναλύσεων του επενδυτικού fund Pimco Αντριου Μπολς.
BHMA
Κίνημα του Νότου κόντρα στην αδιαλλαξία της Μέρκελ.
Αποφασισμένες να υποχρεώσουν την καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ να αποδεχθεί τη λύση των ευρωομολόγων και την εξασφάλιση (απεριόριστης) ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εμφανίζονται οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου
Κίνημα του Νότου κόντρα στην αδιαλλαξία της Μέρκελ.
Στην τελική ευθεία για τη μεγάλη και οριστική αναμέτρηση που θα κρίνει το μέλλον του ευρώ εισέρχεται η Ευρώπη, καθώς η κρίση χρέους και δανεισμού που ξεκίνησε από την Ελλάδα σφίγγει σταδιακά τη θηλιά γύρω και από τις άλλες Οικονομίες του ευρωπαϊκού Νότου, απειλώντας να τινάξει στον αέρα το ευρωπαϊκό οικοδόμημα εάν δεν υπάρξει ανάληψη άμεσης και αποτελεσματικής δράσης.
Οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου χρησιμοποιώντας το σχεδόν μοναδικό "όπλο" που τους έχει απομείνει, τη διαπραγματευτική ισχύ που τους προσφέρει το τεράστιο χρέος τους, είναι αποφασισμένες πλέον να μην αφήσουν περιθώρια στη Γερμανία για νέες υπαναχωρήσεις και να υποχρεώσουν την κ. Μέρκελ να αποδεχθεί τη λύση που προβάλλει αυτή τη στιγμή ως η μοναδική που μπορεί να διασώσει την Ευρωζώνη. Την έκδοση ευρωομολόγου και την εξασφάλιση (απεριόριστης) ρευστότητας από την ΕΚΤ.
Οι μεγάλες χώρες του Νότου, η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία, έχοντας την υποστήριξη και των άλλων χωρών της περιφέρειας, δεν είναι διατεθειμένες να δεχθούν το PSI, τη διαδικασία "κουρέματος" δηλαδή του χρέους τους που διακατέχουν ιδιώτες, πληροφορία που μετέδωσε το πρακτορείο Ρόιτερ το βράδυ της Παρασκευής.
Οι χώρες του Νότου που βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα αντιμετωπίζουν είτε την απειλή υποβάθμισης από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, είτε ύψος επιτοκίων που καθιστά αδύνατη τη δανειοδότηση, και έτσι εάν δεν βρεθεί άλλη λύση, το "κούρεμα" του χρέους θα είναι ο μοναδικός τρόπος για να διατηρήσουν πρόσβαση στις αγορές.
Συγχρόνως, όμως, η άλλη "ανεπίσημη" διαρροή, ότι η νέα ισπανική κυβέρνηση ετοιμάζεται να ζητήσει έξωθεν οικονομική βοήθεια, παραπέμποντας σε αίτημα υπαγωγής στον EFSF και στο ΔΝΤ, προκάλεσε αναταραχή στην Ευρωζώνη, καθώς ο μηχανισμός δεν μπορεί να αντέξει βεβαίως τη διάσωση της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας και τώρα της Ισπανίας, εάν δεν εξασφαλισθούν πόροι είτε από παρέμβαση της ΕΚΤ είτε από την έκδοση ευρωομολόγου.
Απάντηση στον εκβιασμό
Η άρνηση αποδοχής του PSI θα αποτελεί την απάντηση των χωρών του Νότου στον εκβιασμό που μέχρι τώρα υφίστανται από τη Γερμανία και τις χώρες που έχουν συνταχθεί στο πλευρό της, κυρίως τη Φινλανδία και την Ολλανδία. Οι χώρες αυτές θεωρούν ότι εάν εξαλειφθεί η προοπτική του PSI και των σημαντικών απωλειών που θα υφίστανται οι ιδιώτες κάτοχοι ομολόγων, τότε η αγορά θα ηρεμήσει και δεν θα συνεχίσει να στοχοποιεί τα ομόλογά τους.
Τα δύο στρατόπεδα ετοιμάζονται για την τελική μάχη στις 9 Δεκεμβρίου στη Σύνοδο Κορυφής, που πλέον προβάλλει ως καταληκτική ημερομηνία για τη λήψη των τελικών αποφάσεων για οριστική λύση.
Αποφάσεις οι οποίες δεν μπορούν να είναι όπως αυτές των προηγούμενων Συνόδων Κορυφής, οι οποίες ήταν ξεπερασμένες από τα γεγονότα και οδηγήθηκαν σε αναθεώρηση πριν καν αρχίσει η εφαρμογή τους
Υπό την πίεση των αγορών αλλά και των χωρών του Νότου, και με δεδομένους τους θανάσιμους κινδύνους που δημιουργεί η ανεξέλεγκτη τροπή που παίρνει η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, η Γερμανία και η Ανγκ. Μέρκελ πιθανότατα θα υποχρεωθούν τελικά να συναινέσουν στην έκδοση ευρωομολόγου, με αντάλλαγμα θεσμικές αλλαγές που θα δρομολογηθούν με την πολιτική συμφωνία για αναθεώρηση των Συνθηκών.
Το μεγάλο πρόβλημα βεβαίως είναι ότι ενώ η λύση στο θέμα του ευρωομολόγου έχει επείγοντα χαρακτήρα, η διαδικασία της αναθεώρησης της Συνθήκης την οποία ζητά η Γερμανία απαιτεί μια μακρά διαδικασία, καθώς σε αρκετές χώρες η εσωτερική έννομη τάξη απαιτεί τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος προκειμένου να εγκριθούν ρυθμίσεις που οδηγούν σε παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων σε υπερεθνικούς οργασμούς.
Η κ. Μέρκελ μπορεί να "κέρδισε" αρκετό χρόνο από το 2009, όταν φάνηκαν τα πρώτα σημάδια της κρίσης, αλλά η πολιτική εσωστρέφεια και ο έμφυτος συντηρητισμός της οδήγησαν την ίδια αλλά και την Ευρωζώνη σε αδιέξοδο.
Για τη γερμανική πολιτική και οικονομική ηγεσία τα μηνύματα που έφθαναν από την Ελλάδα δεν ήταν αρκετά. Η κρίση με λαϊκιστικό τρόπο αποδόθηκε στους "τεμπέληδες και χαραμοφάηδες" Ελληνες.
Ακολούθησε η Πορτογαλία, δεν έφθασε όμως ούτε αυτή, ούτε καν η Ιταλία και η απειλή υποβάθμισης της γαλλικής Οικονομίας. Επρεπε να έρθουν το σοβαρό μήνυμα του "καψίματος" των γερμανικών ομολόγων και η "διαρροή" για υπαγωγή και της Ισπανίας στον Μηχανισμό για να αρχίσει να... προβληματίζεται η γερμανική ηγεσία. Με την ελπίδα ότι δεν είναι πια αργά...
"ΟΧΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΕΣ"
"Πράσινο φως" στην εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης άναψε ο επίτροπος Ολι Ρεν, μιλώντας στο ιταλικό Κοινοβούλιο, βάζοντας όμως φρένο σε μια "δικτατορία δύο ή περισσότερων κρατών".
Η δήλωσή του ερμηνεύθηκε ως επίθεση εναντίον της Γερμανίας και της Γαλλίας για τον τρόπο με τον οποίο επιχειρούν να αντιμετωπίσουν την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη.
"Η Γερμανία πρέπει να ''πειστεί'' για την κρισιμότητα της έκδοσης ευρωομολόγων και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι για τη σημασία της βαθύτερης ενοποίησης, της αυστηρότερης οικονομικής διακυβέρνησης, στη βάση όμως της πολυφωνίας και όχι της δικτατορίας δύο κρατών", δήλωσε ο κ. Ρεν, δίνοντας έτσι και το "ιδεολογικό" στίγμα της σύγκρουσης που εξελίσσεται στο εσωτερικό της ΕΕ.
Σπάει το μέτωπο του βορρά
Αντίθετες με την έκδοση ευρωομολόγων ήταν αρχικά, εκτός της Γερμανίας, και οι υπόλοιπες χώρες με υψηλή πιστοληπτική αξιολόγηση, όπως είναι η Ολλανδία, η Αυστρία, η Φινλανδία και το Λουξεμβούργο. Παρ' όλα αυτά το Λουξεμβούργο υποστηρίζει ήδη την έκδοση ευρω-ομολόγου, ενώ και η Ολλανδία και η Αυστρία έχουν δείξει τα πρώτα σημάδια συμβιβασμού.
Το παζάρι για ευρωομόλογο και ΕΚΤ
Η κρίση χρέους της Ευρωζώνης προκαλεί γενικευμένη αντιπαράθεση στο εσωτερικό της ΕΕ, όπου ήδη τα αντιτιθέμενα "στρατόπεδα" παίρνουν θέση μάχης.
Το Βερολίνο και η κυβέρνηση της καγκελαρίου Μέρκελ έχουν υιοθετήσει την πλέον ανελαστική, αλλά απολύτως ξεκάθαρη στάση.
Το "κλειδί" της εξόδου από την κρίση το κρατά στα χέρια της η Γερμανία, αλλά η έκδοση του ευρωομολόγου και η ανάμειξη της ΕΚΤ στη διαχείριση του χρέους των χωρών της Ευρωζώνης αποτελούσαν (τουλάχιστον μέχρι την Παρασκευή) θέμα-ταμπού.
Κόκκινη γραμμή
Η κ. Μέρκελ θα εγκαταλείψει την "κόκκινη γραμμή" της μόνο εάν εξασφαλίσει ισχυρά ανταλλάγματα, τα οποία θα αφορούν την αλλαγή των Συνθηκών και τη θεσμική μεταρρύθμιση της ΕΕ.
Οι αλλαγές που επιδιώκει η Γερμανία δεν εστιάζονται μόνο στη δημοσιονομική πολιτική και στην κοινή οικονομική διακυβέρνηση, αλλά επεκτείνονται και σε θέματα που αφορούν τον καθορισμό των ορίων ηλικίας στη συνταξιοδότηση ή ακόμη και τις φορολογικές κλίμακες.
Απαράβατος όρος για την κ. Μέρκελ είναι η εξαίρεση από την αναθεώρηση της Συνθήκης της οποιασδήποτε αλλαγής στο κεφάλαιο που ρυθμίζει τα της ΕΚΤ.
Η κ. Μέρκελ επιμένει ότι οι Συνθήκες είναι αντίθετες με το να χρησιμοποιείται η ΕΚΤ ως η λύση της τελευταίας ευκαιρίας για τη διάσωση των υπερχρεωμένων χωρών και δείχνει ανυποχώρητη από τον όρο της επιβολής αυστηρών ποινών στις χώρες που ζουν πέραν των δυνατοτήτων τους.
Η Γερμανίδα καγκελάριος, μάλιστα, διακήρυξε ότι η μόνη λύση είναι "περισσότερη Ευρώπη" και η εμβάθυνση της πολιτικής Ενωσης γύρω από το κοινό νόμισμα και όχι τα ευρωομόλογα.
Η κ. Μέρκελ έχει να αντιμετωπίσει και έντονη κριτική στο εσωτερικό, που αποδίδεται κυρίως σε ευρωσκεπικιστές. Δεν είναι τυχαίο ότι το γνωστό Ινστιτούτο IFO του Μονάχου έσπευσε να υπολογίσει ότι οι απώλειες για τους Γερμανούς από ενδεχόμενη έκδοση ευρωομολόγων θα είναι σε ετήσια βάση από 33-47 δισ. ευρώ (ποσό που διαψεύδουν, πάντως, άλλα γερμανικά think tanks).
Η Γαλλία, με τον πρόεδρο Σαρκοζί να εμφανίζεται για δεύτερη φορά να υπαναχωρεί την περασμένη εβδομάδα έναντι της κ. Μέρκελ, ταλαντεύεται μεν στη μορφή που θα πάρει η αναδιαπραγμάτευση των Συνθηκών, αλλά δεν μπορεί να κάνει πίσω από τις δικές του "κόκκινες" γραμμές. Ο κ. Σαρκοζί υποστηρίζει ότι η ΕΚΤ πρέπει να λειτουργήσει ως αλεξικέραυνο και να μετατραπεί σε ένα είδος κεντρικής τράπεζας, στα πρότυπα των κεντρικών τραπεζών στις ΗΠΑ και στη Βρετανία.
Ο κ. Σαρκοζί έχει να αντιμετωπίσει μια ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά, λόγω των επικείμενων προεδρικών εκλογών. Γνήσιος εκπρόσωπος της πολιτικής παράδοσης του Ντε Γκολ, ο κ. Σαρκοζί διστάζει να αποδεχθεί την παραχώρηση περαιτέρω εξουσιών σε ευρωπαϊκά όργανα.
Πάντως, σε κάθε περίπτωση, η επιλογή του για εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και της διατήρησης (αν όχι ενίσχυσης) της πολιτικής επιρροής της Γαλλίας από τη Γερμανία είναι θέματα που θα τεθούν υπόψη του εκλογικού σώματος και η εμπειρία από το δημοψήφισμα του 2005 (για το ευρωπαϊκό Σύνταγμα) είναι μάλλον δυσάρεστη.
Οι Βρετανοί
Στον αντίποδα βρίσκονται η Βρετανία και ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος είναι αντίθετος με την ισχυροποίηση της Ευρωζώνης, η οποία θα οδηγούσε σε Ευρώπη δύο ταχυτήτων, που θα εξοβέλιζε τη Βρετανία από την πρώτη ταχύτητα.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός, μάλιστα, προκάλεσε οργή στους εταίρους, προειδοποιώντας για τον "επαναπατρισμό" των εξουσιών που έχουν παραχωρηθεί στις Βρυξέλλες, αν και ήταν απολύτως δικαιολογημένη η ανησυχία που προκλήθηκε στο Λονδίνο με τη διαρροή της πληροφορίας ότι η Γαλλία θα ευνοούσε την αναθεώρηση των Συνθηκών με συμφωνία μόνο των χωρών της Ευρωζώνης, εξέλιξη που θα άφηνε στο περιθώριο τις χώρες που δεν συμμετέχουν στο κοινό νόμισμα.
Το πρώτο κρας τεστ
Οι επόμενες ημέρες είναι πολύ κρίσιμες για την απόφαση που θα διαμορφωθεί για το ευρωομόλογο και τη θεσμική μεταρρύθμιση της ΕΕ. Οι πρώτες ενδείξεις θα υπάρξουν στο Συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που θα συνέλθει στις 7-8 Δεκεμ?βρίου στη Μασσα?λία, στο περιθώριο του οποίου θα υπάρξουν συναντήσεις και παρασκηνιακές διαβουλεύσεις μεταξύ της κ. Μέρκελ και των κ. Σαρκοζί και Ραχόι.
ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου