1. Ο Δράκος
Ο Νίκος Κούνδουρος το 1956 σκηνοθετεί τον «Δράκο» μία από τις σημαντικότερες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, βασισμένη σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλη. Ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ένας ασήμαντος, φοβισμένος και μοναχικός τραπεζικός υπάλληλος, συνειδητοποιεί πως μοιάζει με έναν κακοποιό που ο Τύπος της εποχής αποκαλεί «Δράκο». Κυνηγημένος από την αστυνομία καταλήγει σε ένα καμπαρέ. Ο «υπόκοσμος» τον καλωσορίζει. Ο ίδιος γοητεύεται από τη νέα ζωή που του επιφυλάσσει η μοίρα, αλλά και οι μικροαπατεώνες του καμπαρέ, έχουν στηρίξει πάνω στον «Δράκο» όλες τους τις ελπίδες για το «μεγάλο σχέδιο». (Μουσική: Μάνος Χατζιδάκης).
2. Ο Θίασος
Το 1975 ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος παρουσιάζει στο κοινό το «Θίασο», μία από τις κορυφαίες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Ο Θίασος αποτελεί το δεύτερο κομμάτι της «τριλογίας της Ιστορίας», που συμπληρώνεται με τις ταινίες «Μέρες του '36» και «Κυνηγοί». Στην σκηνή παρουσιάζεται η σύγκρουση των δύο πλευρών του ελληνικού εμφυλίου, μέσα σε ένα κέντρο διασκέδασης, την πρωτοχρονιά του 1946. Η μουσική επιμέλεια της ταινίας ανήκει στον Λουκιανό Κελαηδόνη.
3. Όλα είναι δρόμος
«Όλα είναι δρόμος», σπονδυλωτή ταινία του 1998. Ο σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης παρουσιάζει τρεις διαφορετικές ιστορίες. Τρεις διαφορετικοί χαρακτήρες που βιώνουν την απώλεια και φτάνουν στα όριά τους. Στην τρίτη ιστορία (Βιετνάμ) ο Μάκης (Γιώργος Αρμένης) αποφασίζει να γκρεμίσει κυριολεκτικά ένα μαγαζί για να λυτρωθεί από τη φυγή της γυναίκας του, που πήρε μαζί της και τα παιδιά τους.
4. Η παραγγελιά
Το 1980 ο Νίκος Τάσιος σκηνοθετεί την «Παραγγελία», μία ταινία βασισμένη στην ιστορία του Νίκου Κοεμτζή. Τα ποιήμα της Κατερίνας Γώγου αντικαθιστούν τη μουσική και λειτουργούν ως μονοπάτια απόγνωσης, αγανάκτησης, οργής και έκρηξης…
5. Το ρεμπέτικο
Εμπνευσμένος από τη ζωή της Μαρίκας Νίνου, το 1983 ο Κώστας Φέρρης σκηνοθετεί το Ρεμπέτικο. Η μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου, η στίχοι του Νίκου Γκάτσου και η ερμηνεία της Σωτηρίας Λεονάρδου συνθέτουν μία μοναδική σκηνή του ελληνικού κινηματογράφου…
6. Ευδοκία
Η ταινία του Αλέξη Δαμιανού «Ευδοκία»(1971) έχει ένα από τα δημοφιλέστερα μουσικά θέματα του ελληνικού κινηματογράφου. Ένας λοχίας (Γιώργος Κουτούζης) χορεύει το ζεϊμπέκικο του Μάνου Λοϊζου για μία πόρνη, την Ευδοκία (Μαρία Βασιλείου). Είναι η αρχή μίας σχέσης που θα οδηγήσει τους ήρωες σε ακραία συναισθήματα, αλλά και σε μία σύγκρουση με την κοινωνία τους και τις κυρίαρχες νοοτροπίες…
7. Συνοικία το όνειρο
Το 1961 ο Αλέκος Αλεξανδράκης σκηνοθετεί την ταινία «Συνοικία το Όνειρο». Παίρνοντας απόσταση από την ωραιοποιημένη Αθήνα, το σενάριο των Κώστα Κοτζιά και Τάσου Λειβαδίτη και η νεορεαλιστική ματιά του σκηνοθέτη παρουσιάζουν την Αθήνα της φτώχειας, της ανέχειας και των μικροαπατεώνων, που μέσα από τα αδιέξοδά τους διεκδικούν μία καλύτερη ζωή. Η ταινία ενόχλησε και προκάλεσε την αντίδραση της αθηναϊκής αστικής συντηρητικής κοινωνίας, με αποτέλεσμα να λογοκριθεί για «δυσφήμιση της Ελλάδας». «Βρέχει στη Φτωχογειτονιά» Μουσική : Μίκης Θεοδωράκης Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
8. Στέλλα
Από τη λίστα δεν θα μπορούσε να λείπει η «Στέλλα», του Μιχάλη Κακογιάννη. Η Μελίνα Μερκούρη σε μία μοναδική ερμηνεία, μετατρέπεται σε σύμβολο της γυναικείας απελευθέρωσης. Η σκηνή στο μαγαζί «Παράδεισος», όπου η Στέλλα αποφασίζει να τραγουδήσει μετά το θάνατο του Αλέκου (Αλέκος Αλεξανδράκης), υπό το βλέμμα του Μίλτου (Γιώργος Φούντας), είναι μία από τις συναρπαστικότερες σκηνές του ελληνικού κινηματογράφου.
9. Φτηνά Τσιγάρα
Η ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη «Φτηνά Τσιγάρα» (2001) αποτελεί - κατά το ήμιση τουλάχιστον - έναν ύμνο στα μικρά συνοικιακά καφέ, όπου οι θαμώνες αποκαλύπτουν τις μικρές προσωπικές τους ιστορίες με αρκετή διάθεση για φιλοσοφία, ποίηση και χιούμορ…
Αυτή η νύχτα μένει
Με βασικό θέμα την ερωτική σχέση δύο νέων ανθρώπων, με διαφορετικές φιλοδοξίες, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος σκηνοθετεί έμμεσα ένα «αφιέρωμα» στα επαρχιακά σκυλάδικα. Αναζητώντας τη Στέλλα (Αθηνά Μαξιμου), που κυνηγάει τη δόξα της νύχτας, ο Ανδρέας (Νίκος Κουρής) αφήνει πίσω τη μικροαστική ζωή του και ξεκινάει μία περιπλάνηση στα νυχτερινά μαγαζιά της επαρχίας, φτάνοντας μέχρι την άκρη της Ελλάδας. Το σενάριο είναι βασισμένο κατά ένα μέρος στο ομώνυμο βιβλίο του Θάνου Αλεξανδρή, ενώ χρησιμοποιήθηκαν και αποσπάσματα από το βιβλίο του Χρήστου Βακαλόπουλου «Νέες Αθηναϊκές ιστορίες»…
Υ.Γ. Τα «top 10» χαρακτηρίζονται από την υποκειμενικότητά τους. Πρόκειται για ένα είδος «διαλεκτικής». Στη θέση υπάρχει πάντα η αντίθεση, ώστε να προκύψει η σύνθεση.
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου