31 Δεκεμβρίου 2011

Ανασκόπηση του 2011 (να φύγει το ρημάδι,να το ξεχάσουμε γρήγορα).


 
Απ’ όλα έχει ο μπαξές (ή ο μπαχτσές αν προτιμάτε). Πρόσωπα εννοούμε. Το 2011 δεν πλήξαμε, δεν σταματήσαμε να ανακαλύπτουμε κάθε μέρα και μία νέα… φυσιογνωμία – σταρ στην ζωή μας. Διαλέξαμε αυτούς που -εκουσίως ή ακουσίως- «μίλησαν» στην καρδιά μας και στα… μυαλά μας. 

Αναδημοσίευση από το site newpost.gr

Ευάγγελος Βενιζέλος: Ο τα πάντα τρομοκρατών, αεί ψευδόμενος
Ευάγγελος Βενιζέλος
Τα δελτία των οκτώ, τα δελτία της πλήρους αποβλάκωσης παρουσιάζουν με καθαρότητα χειρουργείου τις ειδήσεις και επιβάλλουν τα πρόσωπα που πρέπει να μας αρέσουν.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι ένας από αυτούς, τους αγαπημένους των καναλιών.

Μας επέβαλλαν το ψέμα του, την υποκριτική του, την απόλυτη απαξίωση της πολιτικής του στάσης έναντι μιας κοινωνίας που ολοένα και χάνεται στην άβυσσο της φτώχιας και της εξαθλίωσης. Αυτός όμως είναι εκεί για να μας κοροϊδεύει και να εξαγγέλλει τα μέτρα που δεν είναι άσχημα αλλά απαραίτητα. Πόσα ψέματα είπε ο κ. Βενιζέλος; Θα μπορούσαν τα δελτία των οκτώ να κάνουν αντιπαραβολή των δηλώσεων του μήνα-μήνα, μέρα- μέρα. 

Τότε θα μπορούσε να καταλάβει και ο πλέον αδαής περί των οικονομικών το ψέμα, την πολιτική τρομοκρατία και την αθλιότητα σε όλο της το μεγαλείο. 

Αυτός είναι ο άνθρωπος που για το 2011 μας έστειλε αδιάβαστους σπέρνοντας ελπίδες ενώ έχει καταπατήσει κάθε συνταγματικό μας δικαίωμα,  αυτός ο συνταγματολόγος…



Ομορφάααντρα μου εσύ!
 
 Μαυρομματακης, cosmote     Ο Μανώλης Μαυροματάκης, είναι ηθοποιός που έχει λιώσει σόλες στο σανίδι. Από τους πιο ταλαντούχους της γενιάς του. Βραβευμένος και αναγνωρισμένος. 

Εκτός από τους θεατρόφιλους, οι υπόλοιποι τον θυμηθήκαμε από το τηλεοπτικό σποτ με τη λουκανικούμπα με πατατούλες, με ντομάτα και με κρεμμύδι- βραστό αν υπάρχει πρόσωπο, ωμό αν δεν υπάρχει. 

Για πρώτη φορά, εμείς οι πολλοί, τον γνωρίσαμε από ένα άλλο σποτ- εκείνο που πετούσε ο γάιδαρος. Ο Μαυροματάκης, έρχεται για να επιβεβαιώσει ότι στη χώρα όπου γεννήθηκε η αρχαία τραγωδία, σε σχέση με το θέατρο έχουμε μαύρα μεσάνυχτα. Κι έτσι, μας λείπουν και οι αντιστάσεις στα όσα μας συμβαίνουν.

Ντομινίκ ο τρομερός, που ψάχνει για καριέρα μετά την καμαριέρα

strauss kan
Πληθωρικός, αυτοκαταστροφικός, έκανε τη λάθος 
ενέργειαστη λάθος στιγμή.
Όταν τον γνωρίσαμε, τον φοβηθήκαμε. Ο φόβος μας έκανε να τον λοιδορήσουμε όταν βρέθηκε στον κυκλώνα του σκανδάλου που ξέσπασε στη Νέα Υόρκη. 

Στη συνέχεια, σκεφτήκαμε ότι αυτό το σκάνδαλο, το πληρώσαμε ως χώρα και ως λαός και θα συνεχίσουμε να το πληρώνουμε. Ο Ντομινίκ Στρος Καν, διάλεξε τη λάθος στιγμή να εμπλακεί στην περιπέτεια με την καμαριέρα. 

Τη στιγμή κατά την οποία η φράου Μέρκελ απαιτούσε η Ελλάδα να πληρώνει ακριβά επιτόκια για να τιμωρηθεί. Και ο Σαρκοζί πλάι της, φάνταζε κοντορεβιθούλης. 

Τη στιγμή που εκτός από την Ελλάδα, προφανώς τον είχε ανάγκη και η Γαλλία αλλά και η Ευρώπη. Πληθωρικός και αυτοκαταστροφικός, με πάθος που ίσως καταγραφεί ως ένα από τα πιο ακριβά πάθη στην παγκόσμια ιστορία.



Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ: Το χλωμό πρόσωπο της βίας
23 Ιουλίου 2011. Ο ήλιος στη Νορβηγία έδυσε σήμερα νωρίς. Ένας πανύψηλος άριος με καταγάλανα μάτια φορώντας μία στολή αστυνομικού αποβιβάζεται με μία βάρκα στο νησάκι Ουτόγια.

Περπατά ανάμεσα στις σκηνές που έχουν στήσει 550 νέοι και παιδιά, μέλη του σοσιαλιστικού κόμματος. Βγάζει ένα όπλο και αρχίζει να πυροβολεί αδιακρίτως. Δύο ώρες μετά, 84 πτώματα κείτονται διάσπαρτα στις ακτές. 

Ο ήλιος στη Νορβηγία την επόμενη ημέρα θα ξεπροβάλλει πιο σκοτεινός από ποτέ. Οι απόγονοι των Βίκινγκς μόλις χτυπήθηκαν από τον ίδιο τους τον εαυτό.
«Ένα τέκνο του κόσμου μας», έγραφε η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» για τον Αντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, τον Νορβηγό ακροδεξιό μακελάρη. Ένα τέκνο που γαλουχήθηκε με τις αξίες της χώρας που απονέμει ετησίως τα βραβεία Νομπέλ. Η Νορβηγία, η ανοιχτόμυαλη και απελευθερωμένη τούτη κοινωνία, ξεγυμνώθηκε από το ένοχό της παρελθόν και ενδύθηκε τα συνθήματα της ακροδεξιάς.

Ο άστεγος της διπλανής κούτας…

Κάθε μέρα που περνά θα τον δεις να κοιμάται πάνω σε χαρτόνια. Και δεν είναι πια μόνος, είναι πλέον πολλοί.
 
Ο άστεγος δεν ενδιαφέρεται για το εάν η Ελλάδα παρέμεινε ή την πέταξαν έξω από το ευρώ, ούτε για τις εξαγγελίες Παπαδήμου – Βενιζέλου. Ο άστεγος δεν ενδιαφέρεται για την επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ, ούτε για τις εσωτερικές διαφωνίες της συγκύβερνησης, ούτε για τις προεκλογικές δεσμεύσεις του Αντώνη Σαμαρά. Ούτως ή άλλως τα έχει χάσει όλα πια. Σπίτι, δουλειά, λεφτά, οικογένεια...

Μένει στο κέντρο της πόλης. Βουλής και Κολοκοτρώνη γωνία. Στη Σόλωνος, στην Ομήρου, στα στενά γύρω από την Ομόνοια, στην Αθηνάς, στην πλατεία Θεάτρου, στην Ερμού έξω από κάποιο κατάστημα, στην Τσόχα, στην Αλεξάνδρας, στην Πανόρμου, στην Μητροπόλεως, στη Σκουφά, στη Μιχαλακοπούλου... δίπλα σου.



Υποσιτισμένοι μαθητές ενός έκπτωτου θεού

Μαθητές που πεινάνε και λιποθυμούν μέσα στις σχολικές αίθουσες. 

Σχολικά συσσίτια για παιδιά που πάνε και φεύγουν από το σχολείο νηστικά και μία κοινωνία που επιστρέφει δεκαετίες πίσω, μακριά από τον (έκπτωτο πλέον) θεό της ευημερίας. 

Σημείο των καιρών ή μεμονωμένα περιστατικά, η εικόνα των υποσιτισμένων παιδιών στα σχολεία της Ελλάδας του 2011, που παραπέμπει στην εποχή της Κατοχής, αποτελεί αναμφισβήτητα την πιο θλιβερή και ταυτόχρονα ανησυχητική εικόνα της χρονιάς που τελείωσε.


Άνγκελα Μέρκελ, η «υπέρ-ηγέτης» που χορεύει την οικονομία


merkelΣε μία Ευρώπη που κλυδωνίζεται από την πρωτοφανή κρίση χρέους,η πρώτη γυναίκα καγκελάριος της Γερμανίας κατάφερε νααναδειχθεί σε «υπέρ-ηγέτη» της ευρωζώνης και να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις στο πολιτικό και οικονομικό στερέωμα. 

Το 2011 ήταν αναμφίβολα η χρονιά της... 

Η Άνγκελα Μέρκελ έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στα γεγονότα εντός και εκτός ευρωζώνης, καθορίζοντας με τη στάση της τη πορεία της διεθνούς και ευρωπαϊκής οικονομίας με αποτέλεσμα να κατηγορηθεί (και όχι άδικα) ότι έκανε την Ευρώπη να... χορεύει σε γερμανικούς ρυθμούς.



Μάνια Τεγοπούλου, η κληρονόμος που έπεσε σε ξέρα…
 
    Αποδείχθηκε βαριά η κληρονομιά που της άφησε ο πατέρας της, ο αείμνηστος Κίτσος Τεγόπουλος. Τόσο βαριά, που η Μάνια δεν μπόρεσε να τη διαχειριστεί. Άλλοτε προσπάθησε να μαζέψει το μαγαζί- άλλοτε έκανε πιρουέτες με την πολιτική του γραμμή, προτάσσοντας το θυμικό και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Με επιθέσεις καταδικασμένες εκ των προτέρων. 

Προφανώς ποτέ δεν κατάλαβε τι εκλήθη (και όφειλε) να διαχειριστεί. Επί της ουσίας, τιμονιέρη δεν ήθελε. Προτιμούσε να κρατάει η ίδια το τιμόνι στα φουρτουνιασμένα νερά του ελληνικού τύπου στα χρόνια του Μνημονίου. Δεν τα κατάφερε, έπεσε σε ξέρα. 

Μαζί της και οι 800 της Ελευθεροτυπίας. Αλήθεια, πώς θα είναι ο τύπος χωρίς αυτό το περίεργο γαλατικό χωριό;

Ο Τζέφρι με το παπάκι

Ήρθε νικητής και τροπαιούχος διαβεβαιώνοντας ότι «λεφτά υπάρχουν». 

Το 2011, αντελήφθη ότι εκτός του ότι λεφτά δεν υπήρχαν, ήταν δυσεύρετοικαι εκείνοι που θα ήθελαν να μας δανείσουν. Έβγαλε τα πιστόλια στο τραπέζι, ξεχνώντας τον κίνδυνο που διατρέχουν όσοι μοστράρουν όπλα χωρίς να είναι αποφασισμένοι να τα χρησιμοποιήσουν. Μας έκανε αφαίμαξη, αλλά λεφτά πάλι δεν υπήρχαν- τουλάχιστον τόσα όσα χρειαζόταν το γκουβέρνο.

Αναγκάστηκε να κόψει τα κανό και τα ποδήλατα- άσπρισαν τα λίγα μαλλιά του. Αλλά πάλι λεφτά δεν υπήρχαν. Κόντεψε να πάθει αποπληξία στις Κάννες- την πόλη την διέγραψε από το μυαλό του. 

Έχοντας κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ικέτευσε για κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας. Και όταν οι άλλοι συζητούσαν για τα σοβαρά, αυτός έπαιζε με το… παπάκι. 

Ευτυχώς μας τελείωσε…



Έλληνας δημοσιογράφος:  Ούτε αλήτης, ούτε ρουφιάνος, βασικά άνεργος…
Συκοφαντημένος –προσπαθεί εδώ και καιρό να αποδείξει ότι δεν είναι αλήτης, ρουφιάνος και golden boy- πληρώνει την κρίση βαθιά στο πετσί του και μάλιστα σε πολλαπλά επίπεδα. Κακοπληρωμένος (η πλειοψηφία), τα τελευταία χρόνια φλερτάρει έντονα με την ανεργία, ή την υποαπασχόληση. 

Είναι από τους πρώτους που έμαθε τι σημαίνει εκ περιτροπής εργασία (αν και όταν ο Σημίτης μιλούσε για «απασχολήσιμους» έκανε την πάπια). Βλέπει τα «μαγαζιά» να κλείνουν το ένα μετά το άλλο, ή να παίρνουν σειρά στη λίστα με τις «προβληματικές» του Τύπου.

Για παράδειγμα, ζευγάρι που δούλευε σε Ελεύθερο Τύπο (Γιάννας) και Ελευθεροτυπία (Μάνιας) ή το Alter (Γιαννίκου), πριν από δύο χρόνια θα χαμογελούσε αν του προέβλεπαν τη σημερινή του κατάσταση! 

Τώρα, άνεργοι επί της ουσίας, ψάχνουν άκρη και φως. «Μας πετάνε λουκέτα», που έλεγε και παλιός συντάκτης ύλης των αθηναϊκών εφημερίδων… 


 
Σίλβιο Μπερλουσκόνι, μία… αγάπη που χάθηκε στη σκόνη (και τα σκάνδαλα) 
Ο «χωρισμός» του Καβαλιέρε από την εξουσία ήρθε τον Νοέμβριο του 2011, αφού η κρίση χρέους της Ιταλίας, σε συνδυασμό μετα σεξουαλικά και οικονομικά σκάνδαλα του παρελθόντος -και του παρόντος- οδήγησαν τον Μπερλουσκόνι σε παραίτηση. 

Όπως όλα δείχνουν, αυτή θα είναι και η τελευταία διακυβέρνηση του ιταλού μεγιστάνα και ιδιοκτήτη της Μίλαν, αφού οι Ιταλοί κουράστηκαν από τα «παιχνίδια» του και αποφάσισαν να τον στείλουν... σπίτι του, για να έχει περισσότερο χρόνο για τις γυναίκες των «μπούνγκα-μπούνγκα» πάρτι του! 

Ο Μπερλουσκόνι δεν πτοείται, αφού θα πνίξει τον καημό του, κυκλοφορώντας ένα άλμπουμ με ερωτικά τραγούδια που έχει γράψει ο ίδιος!

Mουαμάρ Καντάφι: ο συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να τον κλάψει…*

Ο πρώην ηγέτης της Λιβύης δεν θα μπορούσε να μην αποτελεί ένα από τα πρόσωπα του 2011. Έπειτα από 42 χρόνια στην εξουσία, ο εκκεντρικός και σκληρός συνταγματάρχης «αποκαθηλώθηκε» από τους εξεγερμένους Λίβυους, πληρώνοντας με τη ζωή του τη δίψα του γα την εξουσία και την πολυτελή ζωή. 

Η εμφύλια διαμάχη (ή μάλλον τα νέα συμβόλαια) έφεραν την πολύμηνη δυτική επέμβαση στη βορειοαφρικανική χώρα, με την αρχή του τέλους να σηματοδοτείται για τον Καντάφι.  Αυτό γράφτηκε όταν συνελήφθη στις 20 Οκτωβρίου, βασανίστηκε κι εκτελέστηκε από τους εξεγερμένους.



Μοχάμεντ Μπουαζίζι: Αυτοπυρπολήθηκε και άναψε τη σπίθα της «αραβικής άνοιξης»
 
Ένας αστυνομικός χαστούκισε έναν «παράνομο» μικροπωλητή στην τοπική αγορά της Τυνησίας. 

Ο νεαρός μην έχοντας καμίαελπίδα ότι θα βρει νόμιμα το δίκιο του, αυτοπυρπολήθηκε μπροστά στο κυβερνητικό κτίριο.  Θα μπορούσε να είναι μια απλή είδηση σε ένα τοπικό σταθμό, ωστόσο ήταν ένα από τα γεγονότα που συγκλόνισαν τον κόσμο.

Ο θάνατός του 26χρονου πτυχιούχου, Μπουαζίζι, αποτέλεσε την αρχή ενός κύματος μαζικών διαμαρτυριών που κράτησαν για εβδομάδες σε πολλές περιοχές της χώρας, οδηγώντας τελικά στην κατάρρευση του δυνάστη, Ζιν ελ Αμπιντίν Μπεν Άλι. 

Ταυτόχρονα η ιστορία του Μπουαζίζι στάθηκε η αφορμή της «δημιουργίας» της Αραβικής Άνοιξης.


Μανώλης Καντάρης: Ακούσιος πρωταγωνιστής στην τραγωδία του κέντρου της Αθήνας
 Η δολοφονία του 44χρονου αμετανόητου λάτρη του κέντρου της Αθήνας για μία... κάμερα προκάλεσε ρίγη φόβου και οργήςστους κατοίκους της Αθήνας και αποτέλεσε αναμφίβολα γεγονός που «στιγμάτισε» τους περισσότερους Έλληνες πολίτες. 

Ο Μανώλης Καντάρης πηγαίνοντας στο αυτοκίνητό του στις 10 Μαΐου για να μεταφέρει την ετοιμόγεννη γυναίκα του στο νοσοκομείο δολοφονήθηκε με βαρβαρότητα λίγα μέτρα έξω από το σπίτι του... για την κάμερα που κρατούσε.
Στο πρόσωπό του ή καλύτερα στο πρόσωπο της κόρης του που γεννήθηκε την ημέρα που πέθανε ο πατέρας της, οι ταλαιπωρημένοι από την αδιαφορία του κράτους κάτοικοι του κέντρου της Αθήνας «είδαν» συγκλονισμένοι τον εφιάλτη της εγκληματικότητας να γίνεται ίσως με τον πιο βάρβαρο τρόπο πραγματικότητα.
  


Δημήτρης Διαμαντίδης: ο «βάλτο αγόρι μου» τα πήρε όλα!

Τη χρονιά που μας πέρασε, ο Δημήτρης Διαμαντίδης απέδειξε για ακόμη μια φορά το γεγονός ότι είναι ο μεγαλύτερος εν ενεργεία μπασκετμπολίστας στην Ευρώπη. 

Τις κρίσιμες στιγμές, βροντοφώναξε «παρών», πήρε από το χέρι τον Παναθηναϊκό και τον οδήγησε για 6η φορά (και τέταρτη στην καριέρα του) στην κορυφή της Ευρώπης, αλλά και για 9η συνεχόμενη φορά στο πρωτάθλημα Α1 του μπάσκετ.

Μέσα σε όλα αυτά, ο Μήτσος σάρωσε τα ατομικά βραβεία σε ευρωλίγκα και Α1 (πολυτιμότερος παίκτης και στις δύο διοργανώσεις, καλύτερος αμυντικός και στην καλύτερη πεντάδα της ευρωλίγκας).


Νίκος Φωτόπουλος, ο διάβολος στο «κορμί» της ΔΕΗ!


Απασχόλησε την εγχώρια επικαιρότητα όσο λίγοι το 2011... 

Από τις διακοπές ρεύματος στις αρχές του καλοκαιριού, μέχρι καιτις κινητοποιήσεις κατά του χαρατσιού και την κατάληψη του κέντρου έκδοσης λογαριασμών της ΔΕΗ τον Νοέμβριο, ο Νίκος Φωτόπουλος  και η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ με τις σκληρές συνδικαλιστικές τους πρακτικές βρήκαν πολλούς υποστηρικτές, αλλά ακόμη περισσότερους επικριτές. 


Μάλιστα, όταν η αστυνομία έσπασε την κατάληψη του κέντρου της ΔΕΗ, ο Ν. Φωτόπουλος συνελήφθη και εκκρεμεί δικαστήριο σε βάρος του με την κατηγορία της διακοπής ομαλής λειτουργίας της υπηρεσίας.



Πού είσαι (βρε) Θανάση…
Ο Θανάσης Βέγγος, ο «καλός μας άνθρωπος» που πάλεψε με τον θάνατο και νικήθηκε στις 3 Μαϊου... Εκείνη την ανοιξιάτικη μέρα ο μεγάλος μας κωμικός, μας αποχαιρέτησε για τον κόσμο των αγγέλων... 

Το ελληνικό έθνος έχασε τον τελευταίο μεγάλο ηθοποιό της γενιάς του, οι ταινίες του οποίου έχουν αποτυπωθεί ανεξίτηλα στη μνήμη μας. Αλύγιστος, αγέραστος και με ένα μεγάλο χαμόγελο για όλους... 

Αυτός ήταν ο Θανάσης Βέγγος μέχρι το τέλος... Έχοντας συμμετάσχει σε 126 ταινίες (εκ των οποίων οι 52 σε πρωταγωνιστικό ρόλο) και έχοντας εισπράξει το πιο ζεστό χειροκρότημα του ελληνικού κοινού, του αξίζει δικαίως ο τίτλος του «προσώπου της χρονιάς»... 


Της κάθε χρονιάς, που δεν θα είναι πλέον ίδια χωρίς τον «ακούραστο άνθρωπο»... Συνεχίζει ακόμη να «τρέχει» σε μία άλλη διάσταση... Να τρέχει και να γελά...


Το παιδί της κρίσης, πώς να κρυφτείς από αυτό;

Πρόσωπο της χρονιάς είναι αυτό το παιδί που διαισθάνεται το παρόν και το μέλλον του να καταρρέουν. Η λέξη «οικονομικήκρίση» ακούγεται καθημερινά στο σπίτι του, είναι εκείνη η λέξη που κρατά τους γονείς του μακριά από το σπίτι για πολλές ώρες, είναι η λέξη στο όνομα της οποίας δεν λαμβάνει την εκπαίδευση και την περίθαλψη που δικαιούται... 

Δεν καταλαβαίνει ακόμη πλήρως τη σημασία της, αλλά είναι αυτή που θα συνεχίσει να επισκιάζει για πολλά χρόνια ακόμη τη ζωή του... Είναι «πρόσωπο της χρονιάς» γιατί όλοι εμείς προλάβαμε και κάναμε κάποια όνειρα - μεγάλα ή μικρά - χωρίς την απειλή αυτής της λέξης, τότε που η Ελλάδα φάνταζε ακόμη η ιδανική χώρα και περηφανευόμασταν γι’αυτή. 

Αυτό το παιδί όμως θα μάθει με τον χειρότερο τρόπο πως τα όνειρα κοστίζουν ακριβά σε μία χώρα που κατάντησε να βάζει πρώτα το χρήμα και μετά τον άνθρωπο, θα συνειδητοποιήσει πως τα μεγάλα παιχνίδια κάποιων «μυαλωμένων», του στέρησαν το δικό του αθώο παιχνίδι... 

Τα φαγοπότια όλων μας (πλούσια ή μη) - γιατί η ευθύνη μας βαραίνει όλους- του στερούν το δικαίωμα να ζήσει αξιοπρεπώς στον τόπο που κάποτε θεωρούνταν το λίκνο του πολιτισμού, να κάνει όνειρα χωρίς να φοβάται μήπως γκρεμιστούν. Ας ελπίσουμε ότι αυτό το παιδί θα μπορέσει να βγει από το τέλμα που οδηγούμαστε και θα είναι κάθε χρόνο «πρόσωπο της χρονιάς» γιατί κατάφερε αυτό που δεν μπορέσαμε εμείς: να μην συμβιβαστούμε με την κατάσταση που μας έριξε σε αυτό το λήθαργο. Άλλωστε όπως είχε πει σε ένα τραγούδι του και ο Παύλος Σιδηρόπουλος : «Όσο υπάρχει το παιδί, υπάρχει ελπίδα»...



Οι 50 «σαμουράι» της Φουκουσίμα 
Στην πραγματικότητα, ήταν πάνω από πενήντα αυτοί που επέδειξαν αυτοθυσία και ηρωισμό στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας. 

Πενήντα εργαζομένοι της εταιρείας Tepco, όμως, παρέμειναν στο πυρηνικό εργοστάσιο για εβδομάδες, ύστερα από τον σεισμό των 8,9 βαθμών Ρίχτερ και το καταστροφικό τσουνάμι που ακολούθησε, προκειμένου να αποτρέψουν την τήξη των πυρηνικών αντιδραστήρων. 

Αυτοί οι πενήντα, θυμίζοντας τους πιστούς στον κώδικα bushido σαμουράι, αντιπροσωπεύουν αξίες όπως η στωικότητα, η αυταπάρνηση και το ομαδικό πνεύμα και αποτελούν χαρακτηριστικά του ιαπωνικού λαού. Οι αξίες αυτές δυστυχώς μοιάζουν ξεχασμένες ή άγνωστες στον υπόλοιπο κόσμο. 


Amy Winehouse: Μεγαλώνει ο κύκλος των «χαμένων 27άρηδων»

Στις 23 Ιουλίου γράφτηκε ο πρόωρος επίλογος της ζωής της Amy Winehouse. 

Η «μελαγχολική φωνή της  jazz», όπως τηναποκαλούσαν, έφυγε σε ηλικία 27 ετών, προκαλώντας μεγάλη συγκίνηση στους θαυμαστές της ανά τον κόσμο.  

Ο εθισμός της από το αλκοόλ και τις ναρκωτικές ουσίες ήταν γνωστός και μάταια έκανε προσπάθειες να απαλλαγεί από τα «φαντάσματά» της. 

Αν και η καριέρα της ήταν σύντομη, με το ταλέντο και τη σπάνια φωνή της είχε καταφέρει να κερδίσει πέντε βραβεία Grammy και να καταξιωθεί στο μουσικό στερέωμα. 

Έτσι, εξαιτίας των αυτοκαταστροφικών της τάσεων, το καλοκαίρι προστέθηκε στο καταραμένο «club των 27», μαζί με άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες της ροκ που έφυγαν στην ίδια ηλικία.



Steve Jobs: Click. Boom. Amazing!

Ο Steve Jobs κατάφερε με τον ιδιόμορφο χαρακτήρα του να διχάσει τον κόσμο της τεχνολογίας και όχι μόνο. Για πολλούς μια ιδιοφυία, για άλλους ενας ιδιόρυθμος εργοδότης που ενδιαφερόταν μόνο για το κέρδος. Η αλήθεια σίγουρα βρίσκεται κάπου στη μέση. 


Κατάφερε να συνδυάζει τόσο εφευρετικές, όσο και διοικητικές ικανότητες που τον τοποθέτησαν απο πολύ μικρή ηλικία στην «αφρόκρεμα» του τεχνολογικού και επιχειρηματικού κόσμου.


Τα gadget της Apple και ιδιαίτερα το iPod, το iPhone και το iPad άλλαξαν ριζικά το χωρο της μουσικής της επικοινωνίας και της διαδικτυακής περιήγησης. 


Ο θάνατος του ήταν μεγάλο πλήγμα για την Apple και σίγουρα για τους περισσότερους ανθρώπους που συσχετίζονται με την τεχνολογία.

newpost.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...