Διάδοχος του κλωστοϋφαντουργικού ομίλου που δημιούργησε ο πατέρας του Χριστόδουλος, με οικογενειακούς δεσμούς με γνωστή πολιτική οικογένεια και προσωπικές σχέσεις με αρκετούς εκ των μεγάλων τραπεζιτών της χώρας, δεν δυσκολεύτηκε να γίνει «μεγάλος».
Ως επικεφαλής του Ομίλου Κλωνατέξ (αργότερα Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία), την περίοδο της μεγάλης ανόδου της χρηματιστηριακής αγοράς καταφέρνει να ελέγχει άλλες τρεις εισηγμένες (Κλωστήρια Ναούσης, Δούδος, Γιαννούσης) και πραγματοποιεί μπαράζ εξαγορών (μεταξύ άλλων τις Κλωστήρια Ροδόπης, Gallop και Οττο Εβρος).
Εκμεταλλευόμενος την επενδυτική φρενίτιδα της εποχής, συγκεντρώνει μέσω αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου κεφάλαια ύψους 300 εκατ. ευρώ ενώ η χρηματιστηριακή αξία της Κλωνατέξ αγγίζει στον Σεπτέμβριο του 1999 το εξωφρενικό ποσό των 3 δισ. ευρώ.
Ο ίδιος αποκτά επικοινωνιακό σύμβουλο, που καλλιεργεί το προσωνύμιο “Sir Thomas”, μοιράζει διαφήμιση για να μεγιστοποιήσει την προβολή του στα media και βάζει στόχο να δημιουργήσει «το μεγαλύτερο κλωστοϋφαντουργικό όμιλο της Ευρώπης».
Ενδεχομένως να πετύχαινε εάν δεν μεσολαβούσε η κατάρρευση του χρηματιστηρίου στο διάστημα 2000 – 2003και η κρίση που έπληξε την κλωστοϋφαντουργία παγκοσμίως λόγω του έντονου ανταγωνισμού από χώρες όπως η Κίνα που παρήγαγαν αντίστοιχα προϊόντα με χαμηλότερο κόστος.
Στα μέσα του 2004 οι συνολικές υποχρεώσεις του ομίλου Λαναρά ξεπερνούσαν τα 230 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 202 εκατ. ευρώ ήταν βραχυπρόθεσμες.
Μπροστά στο κίνδυνο να χάσουν τα λεφτά τους, οι πέντε πιστώτριες τράπεζες (Εθνική, Εμπορική, Αγροτική, Alpha και Eurobank) χρηματοδότησαν τον όμιλο με ομολογιακό δάνειο 23 εκατ. ευρώ ενώ τον Μάρτιο του 2006 οι ίδιες τράπεζες χορήγησαν άλλα 25,5 εκατ. ευρώ, με την προϋπόθεση «κάθετης» μείωσης του κόστους και επίτευξης θετικού λειτουργικού αποτελέσματος το 2007. O στόχος όμως δεν επετεύχθη.
Την κατάσταση επέτεινε η αδυναμία του Θ. Λαναρά να συμμετάσχει με δικά του κεφάλαια στη χρηματοδότηση της Εν. Κλωστοϋφαντουργίας, κάτι που εμπόδισε την εκταμίευση 35 εκατ. ευρώ που είχε προβλεφθεί να γίνει τον Απρίλιο του 2008.
Αποτέλεσμα, να υπολειτουργούν τα εργοστάσια, να μην εκτελούνται κανονικά οι παραγγελίες και οι εργαζόμενοι να μένουν απλήρωτοι. Οι εργαζόμενοι ξεκινούν κινητοποιήσεις με προσωπικές επιθέσεις, και το πρόσωπο του επιχειρηματία βάλλεται πανταχόθεν.
Την ίδια περίοδο η Lannet ο τηλεπικοινωνιακός βραχίονας του ομίλου Λαναρά καταρρέει υπό το βάρος ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τον ΟΤΕ ύψους 23 εκατ. ευρώ.
Ο επιχειρηματίας ζητά και πετυχαίνει την παρέμβαση της τότε κυβέρνησης της Ν.Δ. για να δεχθούν οι τράπεζες την εκ νέου χρηματοδότηση του ομίλου. Τελικά, όμως το σχέδιο τελικά αποσύρεται από τον Γιάννη Παπαθανασίου λίγους μήνες πριν τις εκλογές.
Λίγους μήνες αργότερα, η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δίνει ένα τελευταίο «φιλί της ζωής» μέσω προγράμματος αναδιάρθρωσης στην Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία. Το σχέδιο προέβλεπε την άμεση λειτουργία των κλωστηρίων Ροδόπης και Μαρώνειας, μιας μικρής μονάδας στη Νάουσα και τη διατήρηση του εμπορικού σήματος της «Gallop», με κρατική εγγύηση 80%, για την υλοποίηση του εγχειρήματος μέχρι του ποσού των 62 εκατ. ευρώ στα οποία περιλαμβάνεται και η αποπληρωμή μεγάλου μέρους δεδουλευμένων και αποζημιώσεων τους εργαζόμενους. Στόχος ήταν σε τρία χρόνια να μιλούν όλοι για το «μεγάλο θαύμα» της Ελληνικήςκλωστοϋφαντουργίας. Ούτε και αυτό το σχέδιο πέτυχε.
Πρακτικά ήταν και το τελευταίο κεφάλαιο του επιχειρηματία που το 1999 οι μετοχές των εταιρειών του είχαν καταφέρει να αποκτήσουν κεφαλαιοποίηση που πλησίαζε αυτές των τραπεζών, ενώ οι κινήσεις και οι πρωτοβουλίες του έδιναν καθημερινά ρυθμό στο ταμπλό της Σοφοκλέους.
Έντεκα χρόνια μετά το χρυσό 99 και αφού όλες τις εταιρείες που πρωταγωνίστησαν στην επική ιστορία χρήματος της ελληνικής αγοράς, ο Θωμάς Λαναράς και σύσσωμο του διοικητικό συμβούλιο της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας αποφάσισαν να παραιτηθούν. Ήταν ο τελευταίος αποχαιρετισμός. Άλλωστε η προσωπική περιπέτειας της υγείας του είχε αρχίσει να τον επηρεάζει σημαντικά.
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου