Ευελπιστώ σε έναν μεγάλο σεισμό!

Στη χώρα που ζω τα κτίρια είναι μεγάλα και άσχημα αισθητικά. Έχει πανέμορφες παραλίες και θάλασσες αλλά είναι τόσο πολύ βρώμικες και δεν μπορώ να κολυμπήσω. Έχει τον πιο όμορφο ήλιο της Ευρώπης αλλά δεν μπορώ να τον αντικρίσω γιατί μεγάλα σύννεφα τον κρύβουν καθημερινά.Έχει τα πιο όμορφα δάση και βουνά αλλά δεν μπορώ να τα πλησιάσω γιατί συνεχώς βλέπω να καίνε φωτιές.

Γιατί τότε κάθομαι σ’ αυτή την χώρα και δεν φεύγω να πάω σε κάποια πιο μακρινή μήπως μου παρέχει αυτά που επιθυμώ;

Γιατί πιστεύω ότι στη χώρα που ζω αργά η γρήγορα θα ζήσω αυτά που επιθυμώ.

Στους δρόμους που περπατώ και τώρα είναι γεμάτοι σκουπίδια τριγυρνώντας ελεύθεροι δίπλα μου οι «αρουραίοι» ευελπιστώ να δω να τριγυρνάνε χαρούμενα παιδιά.   

Τα άχαρα μεγάλα κτίρια που βλέπω γύρω μου σαπισμένα από την υγρασία και μαυρισμένα από το καυσαέριο ευελπιστώ να τα δω να καταρρέουν και την θέση τους να πάρουν όμορφες παραδοσιακές κατοικίες ανθρώπινης διαβίωσης.

Οι παραλίες που στέκουν τώρα έρημες και βρώμικες με κάθε είδος πλαστικού στην «συλλογή» τους ευελπιστώ να τις δω πεντακάθαρες και να μπορώ να τις χαρώ.

Ευελπιστώ να περπατήσω στα καταπράσινα δάση μας και ν’ απολαύσω τον όμορφο ήλιο μας τόσο πολύ ώστε να «ρουφήξω» όλη την θερμότητα του.  

Ευελπιστώ σε έναν μεγάλο σεισμό.

Έναν πολύ μεγάλο σεισμό που κανένα από τα «σάπια» κτίρια που υπάρχουν στη χώρα μου να μην σταθεί όρθιο. Έναν σεισμό που να σηκώσει τόσο μεγάλο τσουνάμι ώστε να ξεπλύνει όλο τον «κόπρο του Αυγείου».

Ευελπιστώ γι’ αυτόν τον σεισμό και προσεύχομαι καθημερινά να έρθει όσο γίνεται πιο σύντομα. Έτσι μόνο ξέρω ότι θα μπορέσω να ζήσω όμορφα και ήσυχα  σ’ αυτή την χώρα που αγαπώ εγώ και οι επόμενοι από μένα.    

Sporos