31 Μαΐου 2011

Χωρίς ηγεσία και στράτευμα στον πόλεμο του 2013 [ένα άρθρο με έντονη "απογοήτευση" για την χώρα από τον Γιώργο Καρελιά]


Όποιος νομίζει ότι αυτές τις μέρες παίζεται το παιχνίδι «συναίνεση-μη συναίνεση» είναι μακριά νυχτωμένος. Αυτό είναι ένα πολιτικάντικο παιχνίδι, που γίνεται για να φυλάξουν τα νώτα τους ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς. Ο πρώτος για να μοιραστεί λίγες από τις βαριές ευθύνες του και ο δεύτερος για να καταφέρει να περάσει μισή μονάδα μπροστά στις δημοσκοπήσεις. 

Το σοβαρό παιχνίδι που παίζεται είναι άλλο: αν το παρόν πολιτικό σύστημα εξουσίας θα καταφέρει να επιβιώσει και μετά το 2013, όταν το σενάριο χρεοκοπίας της χώρας δεν θα είναι πλέον σενάριο, στην περίπτωση που εν τω μεταξύ δεν έχει καταφέρει να ελέγξει τις εξελίξεις. Το γνωρίζουν και οι δυο. Ο Παπανδρέου παίζει το κεφάλι του κορώνα-γράμματα, μπορεί να αποδειχθεί ο νεκροθάφτης του κραταιού κόμματος, που ίδρυσε ο πατέρας του πριν από 37 χρόνια. Ο Σαμαράς, ίσως, χρειαστεί να αποτρέψει το ενδεχόμενο να είναι αυτός ο πρωθυπουργός που θα υλοποιήσει το σενάριο «επιστροφή στη δραχμή».
Δεν πρόκειται για κινδυνολογία. Οι άνθρωποι που γνωρίζουν-στο Βερολίνο, στις Βρυξέλλες και στην Αθήνα-βεβαιώνουν ότι το «σενάριο του 2013″ για την Ελλάδα είναι ήδη πάνω στο τραπέζι κάποιων τεχνοκρατών και δεν θα αργήσει να μπει και στα ντοσιέ των υπουργών των χωρών της ευρωζώνης, αν δουν ότι η χώρα μας δεν θα τα καταφέρει.
Αυτή τη στιγμή μια ελληνική χρεοκοπία στοιχίζει πολύ στην Ευρώπη, στα κράτη, στις τράπεζες, στα ασφαλιστικά ταμεία. Γι’ αυτό και ξορκίζεται απ’ όλους. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μη μας δώσουν την πέμπτη δόση. Θα ήταν παράλογο να αναζητούν τρόπο να μας δώσουν νέο δάνειο το 2012 και να μας χρεοκοπήσουν τον Ιούνιο του 2011.Πιέσεις μας ασκούν, ώστε να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτά που μας ζητούν.
Η συναίνεση, έτσι όπως την εννοούν Παπανδρέου και Σαμαράς (δεν γίνεται συζήτηση για τα κόμματα της παραδοσιακής Αριστεράς- Παπαρήγα και Τσίπρας είναι στον κόσμο τους),δεν έχει κανένα νόημα. Άντε να μειώσει έναν-δυο φόρους η κυβέρνηση για να ικανοποιήσει τον εγωϊσμό του Σαμαρά, που νομίζει ότι με το «Ζάππειο 2″ έχει βρει τη μαγική συνταγή. Άντε να συμφωνήσει κι ο Σαμαράς σε μερικές αποκρατικοποιήσεις της κυβέρνησης. Νομίζει κανείς ότι λύθηκε το πρόβλημα;
Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, μόνο μια «γενική επιστράτευση» θα μπορούσε να βγάλει πέρα τον «πόλεμο». Δυστυχώς, όμως, δεν υπάρχουν ούτε αρχιστράτηγοι, ούτε ισχυρό στράτευμα και -πάνω απ’ όλα- δεν υπάρχει συμφωνία στον στόχο και στα μέσα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξή του.
Οι πολιτικές δυνάμεις ενεργούν με το βλέμμα στραμμένο στο πολιτικό κόστος. Ο κόσμος είναι ανήσυχος και ανασφαλής και δεν ξέρει τι να πρωτοπιστέψει. Ο άνεργος και αυτός που δεν μπορεί να βγάλει το μήνα με τον πετσοκομμένο μισθό του μπορεί να βλέπει αλλιώς τη «σωτηρία» της χώρας. Μπορεί και να μην έχει λόγο να φοβάται το σενάριο «επιστροφή στη δραχμή». Ίσως διότι δεν ξέρει ότι οι σημερινές δυσκολίες μπορεί αύριο να φέρουν την απόλυτη φτώχεια.
Στις δύσκολες καταστάσεις οι χώρες και οι λαοί ανταπεξέρχονται αν διαθέτουν ισχυρή και αποφασισμένη ηγεσία, που να εμπνέει πρώτα εμπιστοσύνη και μετά να διαθέτει σχέδιο και «στράτευμα» για να το υλοποιήσει. Τι απ’ όλα αυτά διαθέτει σήμερα η Ελλάδα; Από τις απαντήσεις που θα δώσουμε -όλοι μαζί και ο καθένας μόνος του σ’ αυτό το ερώτημα- θα μπορέσουμε να μετρήσουμε πόσες πιθανότητες υπάρχουν να αποτραπεί το εφιαλτικό «σενάριο του 2013″ για την Ελλάδα. Δεν είναι τόσο μακρινό όσο φαίνεται. Θα επανέλθουμε.
πηγή: aixmi.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...