Εθνικό σχέδιο - Δραχμή η 2η γραμμή άμυνας!

διαβάστε το εξαιρετικό όσο και..."σκληρό" άρθρο του  Νάσου Τσαγκανέλη

Η χώρα οφείλει να είναι πανέτοιμη

αν οι δανειστές επιχειρήσουν στάση πληρωμών.
Οι χαμηλές πτήσεις των εξελίξεων –που εξουσιάζουν οι δανειστές- περνάνε μουγκρίζοντας σας βομβαρδιστικά πάνω από τα κεφάλια μας. Ξεριζώνουν στέγες. Καρδιές. Κατεβάζουν μπάρες.Ανοίγουν δρόμους κόλασης…

Η ελληνική αγωνία κορυφώνεται. Εκτοξεύεται. Φθάνει, στο Θεό.

Και τι άλλο; Προσεύχεται

Κόποι και μόχθοι δεκαετιών στριμώχνονται στα δικόγραφα πληρωμών. «Δημεύονται»!

Ζωές αναλώσιμες. Χαμένες, Μπαίνουν στις εκπτώσεις του ξένου διαχειριστή.
Εμβρόντητες, οι νέες γενιές δεν ξέρουν ποιόν να πρωτοκυνηγήσουν. Για το τεράστιο «φέσι» που υποθήκευσε τα νιάτα και το μέλλον τους.
Ψυχρός πόλεμος. Οι χαμηλές πτήσεις των δανειστών συνεχίζονται. Στριφογυρίζουν από...
 πάνω μας. Προειδοποιούν…
Πλησιάζει η στιγμή-τρόμος, που ΔΕΝ ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ, που θα σκάσει το κραχ. Που θα πέσει η βόμβα-στάση πληρωμών.
Είμαστε στο παρά κάτι. Μόνοι, με το Θεό. Τρέμει το φυλλοκάρδι…
Οι εδώ; Οι ηττημένοι (από τις εξελίξεις) τι κάνουν;
Ό,τι έκαναν πάντα. Σαν να μην συμβαίνει τίποτα συνεχίζουν τις κουστουμάτες κοκορομαχίες. Κραυγάζουν, για το εκτός ώρας ασήμαντο. Το τίποτα…
Για το σημαντικό, τον εκρηκτικό κίνδυνο της χρεοκοπίας και το πώς θα σωθεί η Πατρίδα…
Παραμένουν άναρθροι. Άφωνοι. Ανίκανοι.
Και ρωτώ:
Πώς να έχεις σ’ εκτίμηση μία κυβέρνηση (του ενός εναντίον του άλλου) που έχει εκχωρήσει εξουσία και κρατική σφραγίδα στους ξένους και περιμένει να σωθεί από το έλεος των δανειστών;
Πώς να εμπιστευθείς, αυτή τη μη κυβέρνηση που με συνομιλητή το ΔΝΤ σύρεται και στην άρον-άρον εκποίηση του εθνικού μας πλούτου;
Για προσέξτε τι λέει ο Γερμανός καθηγητής –όχι εγώ- Νάγκερντ Νόιμαν:
«Διαφωνώ με το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Σ’ αυτόν τον τομέα δεν επιτρέπεται βιασύνη. Δεν πρέπει να γίνει το ίδιο λάθος που έγινε μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, όπου σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα ιδιωτικοποιήθηκε η περιουσία της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα –τονίζει-πρέπει να γίνει σωστά και όχι γρήγορα. Γιατί,  υπάρχει κίνδυνος να δοθεί κρατική περιουσία σε χαμηλότερη τιμή από ό,τι πραγματικά αξίζει.»
Πως, λοιπόν, μπορώ να εμπιστευθώ τη Μέρκελ ότι δεν θα επιχειρήσει με διαδικασία εξπρές να πάρει στο άψε-σβήσε ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ακόμα και τον Παρθενώνα;
Θυμίζω και την πρόσφατη (αποκαλυπτική προθέσεων) δήλωση του διευθυντή ΔΝΤ στην Ευρώπη Αντόνιο Μπόργκες:
«Η Ελλάδα έχει μεγάλη περιουσία. Μεγαλύτερη από άλλες ευρωπαϊκές χώρες»…
Είδαν «ψητό». Όρμηξαν.
Από την άλλη πώς να έχω σ’ εκτίμηση μία αντιπολίτευση που δεν έχει ακόμη ισχυρόΑΝΤΙ-χρεοκοπίας; ΑΝΤΙ-ξεπουλήματος; ΑΝΤΙ-παύσης πληρωμών;
Πώς να είσαι επιεικής όταν βλέπεις αυτήν την αντιπολίτευση –σε ώρα μηδέν- να έχει εικόνα υπερκόπωσης από αγωνία να διακριθεί στα «καλλιστεία ατάκας»;
Ας το αποδεχθούμε. Στη χειρότερη ώρα μας δεν υπάρχουν χαρισματικές ηγεσίες. Χαρισματικοί…
Όμως. Δεν μπορεί να μην υπάρχουν έστω και 5 προσωπικότητες. Πέντε σοβαροί μυαλωμένοι Έλληνες.
Αυτοί, που ΜΠΟΡΟΥΝ και έχουν ειδικές γνώσεις-πείρα να χαράξουν με την επιστροφή στη δραχμή τη 2^η γραμμή άμυνας. Το 2^ο μέτωπο μάχης κατά των δανειστών. Που προβάρουν την τελική τους επίθεση.
Αυτοί, που έχουν και το ταλέντο και την εμπειρία του Διεθνούς Δικαίου και μπορούν να ετοιμάσουν την ΕΣΧΑΤΗ ΛΥΣΗ.
Το εθνικό σχέδιο-Δραχμή!
Ένα σχέδιο, που αν μελετηθεί βαθιά (από όλες τις πλευρές) μπορεί να περιορίσει βαριές απώλειες. Ζημιές. Συνέπειες.
Αν. λοιπόν, υποχρεωθούμε να αντιτάξουμε το σχέδιο-Δραχμή…
Είναι βέβαιο. Θα υποφέρουμε. Θα ματώσουμε. Θα πονέσουμε.
Όμως. Θα έχουμε αποφασίσει εμείς την τύχη μας όχι οι δανειστές μας.
Θα τσαλακωθούμε. Αλλά δεν θα πέσουμε σαν ζητιάνοι στην κάθε Μέρκελ και στους τοκογλύφους.
Θα μελανιάσουμε. Αλλά θα σώσουμε την αξιοπρέπειά μας.
Θα σώσουμε, ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ, την εθνική μας κυριαρχία που την έχουν προσημειώσει και αυτή στο τιμολόγιο-χρεοκοπία προς εξόφληση!..
Θα σώσουμε το Αιγαίο, τη ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑ, που στις μέρες της πτώχευσης χτυπιέται από φίλους και αντιπάλους κάθε μέρα. Κάθε ώρα…
Θα μας θυμηθεί η Ιστορία χιλιετιών και θα καταγράψει…
Ότι τη «Μεγάλη Παρασκευή της σταύρωσής μας» την αποφάσισαν οι Έλληνες. Μόνοι, με το Θεό. Όχι, οι «νταβατζήδες» της (πρώην) Ευρώπης.
Πηγή:www.nasostsaganelis.gr/