Ασυλία βουλευτών: νόμιμη ή αντισυνταγματική;

Βλέποντας πριν μερικές  μέρες την εκπομπή του δημοσιογράφου Μ.Τριανταφυλλόπουλου "Ζούγκλα" στον τηλεοπτικό σταθμό ALTER, έγινε αναφορά σε ρεπορτάζ σχετικά με το αίτημα άρσης ασυλίας δύο βουλευτών (του κυρίου Αρβανιτίδη από το ΠΑΣΟΚ και του κυρίου Κουκοδήμου απο την ΝΔ) η οποία απορρίφθηκε από το βουλευτικό σώμα της ολομέλειας με 206 και 204 αρνητικές ψήφους αντίστοιχα. Τι πιο φυσικό (για το εκλογικό σώμα των τριακοσίων) και παράλογο (για τα 10 εκατομμύρια πληθυσμού αυτής της χώρας) θα έλεγα εγώ.

Ψάχνοντας λοιπόν σε διάφορα sites στο internet  διαπίστωσα ότι υπάρχουν και άλλοι δύο βουλευτές (πρόκειται για τους κύριο Μαρκάκη και την κυρία Τσουμάνη - Σπέντζα) οι οποίοι με την ίδια διαδικασία αποποιήθηκαν ευθυνών ενώπιον δικαιοσύνης.

Αναρωτιέμαι λοιπόν, και η ερώτηση μου απευθύνεται στον υπουργό δικαιοσύνης κύριο Καστανίδη, τον οποίο εκτιμώ ιδιαιτέρα, αν είναι συνταγματικό η βουλή των Ελλήνων να μπορεί να δώσει "άφεση αμαρτιών" σε οποιονδήποτε βουλευτή πλην των καθόλα αρμοδίων αρχών που είναι η Ελληνική δικαιοσύνη.

Σίγουρα η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και δεν μπορούμε να την βάλουμε στην ίδια ζυγαριά. Έτσι το προχωρώ ακόμη περισσότερο και συλλογίζομαι: εντάξει, ο βουλευτής δέχομαι ότι δεν πρέπει να είναι εκτεθειμένος 100% στις ορέξεις οποιουδήποτε "τυχαίου" Έλληνα πολίτη που μπορεί να του κάνει μήνυση για οποιονδήποτε μη σοβαρό λόγο. Όταν όμως κάποιος κρατικός φορέας ή υπηρεσία είναι εμπλεκόμενη με το συμβάν του "άτακτου" βουλευτή για ποιο λόγο να υπάρχει ο όρος της ασυλίας; 

Για παράδειγμα λοιπόν,και αναφέρομαι στην περίπτωση του βουλευτή κυρίου Αρβανιτίδη, εγώ κάνω παράνομες οικοδομικές εργασίες και με "τσακώνει" το ΙΚΑ. Τι επιπτώσεις θα έχω; Μήπως θα φάω πρόστιμο 10,20 ή 30 χιλιάρικα άμεσα; Μήπως θα οδηγηθώ στο αυτόφωρο με ότι αυτό συνεπάγεται; 

Σ' αυτή την περίπτωση λοιπόν πού έγκειται ο λόγος της μη ασυλίας βουλευτή;

Θέλω να ρωτήσω λοιπόν ευθέως τον υπουργό δικαιοσύνης κύριο Καστανίδη: Εγώ λοιπόν κύριε υπουργέ έχω ως Έλληνας πολίτης τα ίδια δικαιώματα με οποιονδήποτε βουλευτή του Ελληνικού κοινοβουλίου;

Γιατί λοιπόν εγώ να πάω στον ανακριτή, πιθανόν και φυλακή, και να πληρώσω κάτι χιλιάδες ευρώ πρόστιμο ενώ ο βουλευτής θα θα την "βγάλει καθαρή" λόγο της ασυλίας του;

Παίζει μήπως ρόλο το ότι εγώ είμαι ένας απλός ιδιωτικός υπάλληλος και όχι βουλευτής;

Παίζει μήπως ρόλο το ότι εγώ μπορεί να έχω κατώτερη μόρφωση από έναν βουλευτή;

Παίζει μήπως ρόλο το ότι εγώ έχω χαμηλότερο εισόδημα από έναν βουλευτή;

Παίζει μήπως ρόλο το ότι εγώ είμαι λιγότερο "αναγνωρίσιμος", με ότι αυτό συνεπάγεται, από έναν βουλευτή;

Πραγματικά θα ήθελα μια απάντηση. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο λόγος ύπαρξης της ασυλίας των Ελλήνων βουλευτών είναι καθαρά για να "σκεπάζει" τις παρανομίες τους. Είναι ένας νόμος που εδώ και χρόνια εμποδίζει την Ελληνική δικαιοσύνη να κινηθεί άμεσα και δίκαια ώστε να κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να αποδώσει δικαιοσύνη. Και βέβαια ο συγκεκριμένος νόμος λειτουργεί σε συνδυασμό με τον άλλο "περιβόητο" περί διαγραφής αδικημάτων.

Τελειώνοντας λοιπόν σας λέω ότι αισθάνομαι μη ίσος με όλους σ' αυτή τη χώρα. Αισθάνομαι πολίτης δεύτερης κατηγορίας και "αναλώσιμος" στο σύστημα. Άλλωστε δεν αποδέχομαι  την περιβόητη ρήση "ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό" του νόμιμου και ηθικού πρώην βουλευτή ΝΔ κυρίου Βουλγαράκη.  

Με τιμή

Sporos