Εκκλησία και κρίση.

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι οι περιουσίες των εκκλησιών έχουν γίνει με κρατικές επιχορηγήσεις, εράνους και δωρεές πιστών. Γνωρίζουμε επίσης ότι ο ιερός κλήρος ανήκει στον κλάδο των δημοσίων υπαλλήλων και εισπράττει και κρατικό μηνιαίο μισθό, κάτι που συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Γνωρίζουμε ακόμα ότι η εκκλησία έχει πολλά έσοδα από κινητή κι ακίνητη περιουσία την οποία διαχειρίζεται. Για να είμαστε όμως δίκαιοι, δεν πρέπει να αγνοούμε ότι προσφέρει βοήθεια και υπηρεσίες σε διάφορα άτομα κι ανήμπορες οικογένειες.

Τα χρόνια όμως άλλαξαν, όπως και οι ανάγκες των ανθρώπων. Η φτώχια και η ανεργία επεκτείνεται με ραγδαίο ρυθμό, γι’ αυτό και οι απαιτήσεις των ανθρώπων από την εκκλησία είναι μεγάλες. Εάν η εκκλησία δε φανεί αντάξια της εποχής που διανύουμε, δεν προσαρμοσθεί στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της ανθρώπινης κοινωνίας και συνεχίζει να φέρεται δογματικά και προκλητικά, τότε η κρίση θα χτυπήσει και τη δική της πόρτα και δε θα είναι οικονομική, αλλά υπαρξιακή.


Η ανθρώπινη κοινωνία εναποθέτει τις τελευταίες της ελπίδες σ’ αυτή και περιμένει περισσότερα και μάλιστα γρήγορα. Θέλει την εκκλησία να είναι κοντά στους αδυνάτους και παρούσα στη ζωή τους. Θέλει η εκκλησία να πηγαίνει στον πολίτη κι όχι ο πολίτης να πηγαίνει σ’ αυτή. Ας ψάξει να βρει τρόπους και μεθόδους, που θα αλλάξει την εικόνα της και τη στάση της άμεσα, πριν είναι πολύ αργά. Ο καιρός και οι περιστάσεις είναι κατάλληλοι. Η εκκλησία ανήκει στους «έχοντες» και πρέπει να προσφέρει στους «μη έχοντες»...


magnesianews.gr