Παρά την υπερψήφιση του νέου μνημονίου, το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας της Κυριακής προβλημάτισε έντονα το επιτελείο του Πρωθυπουργού. Ο Απρίλιος, που έθεσε ως ορόσημο ο Παντελής Καψής για την προσφυγή στις κάλπες δεν είναι προσπάθεια κατευνασμού των παθών, ως το τέλος του μήνα η κυβέρνηση θέλει να έχει παραδώσει.
Κανένα πια από τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση δεν έχει όφελος από την παράταση της θητείας της. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει, τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στην ΝΔ θέλουν να επιταχύνουν στο έπακρό τις διαδικασίες, ώστε να μην δώσουν χρόνο στις δύο αυτονόμες κοινοβουλευτικές ομάδες που προέκυψαν εκ διαγραφής στο χώρο τους να οργανωθούν σε ανταγωνιστικούς πολιτικούς σχηματισμούς.
Ο κίνδυνος αυτός είναι ορατός στο ΠΑΣΟΚ, όπου η Ομάδα Καστανίδη κα η Λούκα, αν καταφέρουν να συμφωνήσουν αναμεταξύ τους, φαίνεται να έχουν αποφασίσει να συνενώσουν τις δυνάμεις τους και να προχωρήσουν στην ίδρυση ενός νέου πολιτικού φορέα.
Τον ίδιο κίνδυνο διατρέχει και η ΝΔ, όσο και αν οι μεγάλες διαφορές όσων διαγράφηκαν φαίνεται να μην ευνοεί κάτι τέτοιο. Με μπροστάρη όμως τον Παναγιώτη Καμμένο είναι πιθανόν να δημιουργηθεί - για πρώτη φορά - ένας αντιμνημονιακός φορέας στο χώρο της Κεντροδεξιάς με απόλυτο χαρακτήρα και χωρίς αποκλίνουσες απόψεις στο εσωτερικό του.
Σε αυτή τη λογική των δύο μεγάλων κομμάτων υπακούει ο Απρίλιος. Ούτως ή άλλως μετά την απώλεια της δεδηλωμένης από το ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι στο χέρι της ηγεσίας της ΝΔ. Η επόμενη δημοσκόπηση είναι κρίσιμη, καθώς εκεί θα φανεί αν ο κ. Σαμαράς κέρδισε «ηγετικούς» πόντουςαπό την απόφαση του να διαγράψει τους 21 αντάρτες και αν έπεισε το δύσπιστο εκείνο κομμάτι του εκλογικού σώματος που επιθυμεί πάση θυσία αποτροπή της χρεωκοπίας. Αν τα κατάφερε, τότε οι αντάρτες δύσκολα θα έχουν τύχη και η ΝΔ θα αποκτήσει ηγεμονική θέση στο πολιτικό σκηνικό.
Το ΠΑΣΟΚ είναι καταδικασμένο σε παράταση της αγωνίας του. Εκεί πρέπει να περιμένουν τις διαδικασίες για την εκλογή αρχηγού, που ακόμα και αν επισπευτούν, δεν μπορεί να ολοκληρωθούν νωρίτερα από τρεις εβδομάδες. Τότε μόνον θα φανεί, αν η αλλαγή αρχηγού είναι ικανή να ανακόψει την αρνητική τάση και να συγκρατήσει την πτώση. Σε κάθε περίπτωση, ο μεγάλος χαμένος του παιχνιδιού είναι ο Γ. Παπανδρέου που ούτε να σταθεί μπορεί, ούτε να καθυστερήσει τους άλλους. Ότι απέμεινε από το Παπανδρεϊκό μπλοκ, βρίσκεται στην ομάδα Λούκας- Καστανίδη. Ο αρχηγός που πριν από δύο χρόνια κέρδισε τις εκλογές με 44% είναι πια έρμαιο τουΒενιζέλου.
Επίσπευση των εκλογών πλέον θέλουν όμως για τους δικούς τους λόγους ο καθένας, ο Καρατζαφέρης και οΚουβέλης. Ο πρώτος γιατί έτσι ελπίζει να διασωθεί από την κατάρρευση που είναι ορατό ενδεχόμενο μετά την αποχώρηση των δύο πιο επικοινωνιακών στελεχών του και τις καθόλου πειστικές «κολοτούμπες». Ο δεύτερος γιατί αντιλαμβάνεται, πως ακόμα και η προοπτική δημιουργίας ενός αριστερότερου ΠΑΣΟΚ ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚκαι τη ΔΗΜΑΡ, μπορεί να ανακόψει το ρεύμα και να επιφέρει ανώμαλη προσγείωση στις δημοσκοπήσεις.
από το newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου