πηγή: aixmi.gr
Μπορεί μια ειρηνική διαδήλωση να έχει απήχηση και να κινητοποιήσει τους πολίτες να αντιδράσουν, στέλνοντας ταυτόχρονα σαφή μηνύματα στην κυβέρνηση;
Στην Αργεντινή το 2001 το «κασερολάσο», το κίνημα δηλαδή που χτυπούσε ρυθμικά κατσαρόλες στους δρόμους και φώναζε «κλέφτες, κλέφτες», κινητοποίησε χιλιάδες πολίτες και μέσα σε λίγες μέρες κατάφερε να ανατρέψει την κυβέρνηση του Φερνάντο Ντε Λα Ρούα, ο οποίος εγκατέλειψε το προεδρικό Μέγαρο με ελικόπτερο.
Είναι το ίδιο κίνημα που ενέπνευσε πριν από έντεκα ημέρες τους κατοίκους της Μαδρίτης να βγουν από τα σπίτια τους -και χτυπώντας και εκείνοι κατσαρόλες- να φωνάζουν στην Πουέρτα Δελ Σολ «τις τράπεζες στηρίζετε, τους φτωχούς κλέβετε» αλλά και τους κατοίκους στην Αθήνα να φωνάζουν «πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από εδώ».
Η ειρηνική κινητοποίηση που συνεχίζεται στην πλατεία Συντάγματος και στην Πουέρτα Δελ Σολ στη Μαδρίτη, από χιλιάδες πολίτες που δεν έχουν κομματική ταυτότητα, αποδεικνύει ότι μια διαδήλωση διαμαρτυρίας για να έχει απήχηση δεν χρειάζεται απαραίτητα να σημαδευτεί από επεισόδια, επιθέσεις σε τράπεζες και συγκρούσεις μεταξύ κουκουλοφόρων και αστυνομικών.
Η κινητοποίηση δεν είχε απήχηση μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι ισπανικές εφημερίδες γράφουν ότι «οι Έλληνες ξύπνησαν» και οι Αργεντινοί γράφουν ότι«το κασερολάσο έφθασε και στην Ελλάδα». Το ίδιο κίνημα δείχνει να φθάνει και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Παρά τις διακριτές διαφορές ανάμεσα στα γεγονότα της Αργεντινής το 2001 και την οικονομική κρίση της μιας και της άλλης χώρας, της μιας και της άλλης δεκαετίας, είναι εύκολο να συλλάβουμε την ίδια αγωνία, την ίδια αγανάκτηση και την ίδια οργή απέναντι σε εκείνους που ευθύνονται για την κατάσταση αυτή.
Παρατηρώ ότι στη διαδήλωση στο Σύνταγμα ένα μεγάλο ποσοστό των διαδηλωτών δεν είχε κατεβεί άλλη φορά στο παρελθόν σε συγκέντρωση. Είτε από φόβο είτε από αδιαφορία. Το σημαντικό είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι αποφάσισαν να βγουν από τα σπίτια τους και να εκφράσουν, επιτέλους, με ειρηνικό τρόπο την αντίθεση και την οργή τους.
Αρκετοί κατηγορούν το κίνημα των «αγανακτισμένων» (στο διαδίκτυο που το γέννησε) ότι δεν έχει «πολιτικό στόχο, ότι είναι ανομοιογενές και δεν έχει κατεύθυνση». Ορισμένα από αυτά είναι αλήθεια. Ανομοιογενές είναι. Αυτό είναι και το στοιχείο που την ξεχωρίζει από κάθε άλλη διαδήλωση, την οποία έχουμε παρακολουθήσει στο κέντρο της Αθήνας. Στην τελευταία συγκέντρωση συνάντησα ανθρώπους που έλεγαν ότι είναι άνεργοι, ανθρώπους που εργάζονται σε πολυεθνικές εταιρείες, φοιτητές που σταμάτησαν να ονειρεύονται, γυναίκες με παιδιά, ηλικιωμένους που χτυπούσαν κατσαρόλες. Όλοι αυτοί βρίσκονται σε διαφορετική θέση, έχουν διαφορετική ιδεολογία και στις εκλογές, προφανώς, είχαν ψηφίσει κάτι διαφορετικό ο καθένας τους. Άρα, δεν είναι αυτό που τους συνδέει. Αυτό που συνδέει όλους αυτούς τους ανθρώπους είναι ακριβώς και ο τίτλος που έχει πάρει το κίνημα. Η αγανάκτηση.
Είναι αγανακτισμένοι από τα μέτρα λιτότητας που δεν έχουν τελειωμό, την ατιμωρησία των υπευθύνων, την πολιτική προπαγάνδα, τα εκβιαστικά διλήμματα και την απειλή για απώλεια της εθνικής κυριαρχίας. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που ορισμένοι χθες κρατούσαν στο Σύνταγμα και ελληνικές σημαίες. «Δεν είμαστε εθνικιστές, θέλουμε την πατρίδα μας πίσω», έλεγαν.
Στη Μαδρίτη, μόλις έντεκα ημέρες μετά την κινητοποίηση, το κίνημα των «indignados» κατέληξε σε μια Διακήρυξη με τέσσερα σημεία – αιτήματα στην κυβέρνηση, η οποία ψηφίστηκε μετά από Λαϊκές Συνελεύσεις. Το ίδιο σκοπεύουν να κάνουν και οι Έλληνες που έχουν καταλάβει την πλατεία Συντάγματος. Μέσα από τη Λαϊκή Συνέλευση που πραγματοποιείται κάθε βράδυ θα ληφθούν αποφάσεις για τα επόμενα βήματα.
Παρατήρησα χθες ότι ακόμη και όταν ξεκίνησε η δυνατή βροχή πολλοί παρέμεναν στο οδόστρωμα, ακόμη και χωρίς ομπρέλες, και καλούσαν και τους υπόλοιπους να επιστρέψουν. Σίγουρα, πάντως, η βροχή δεν θα είναι το εμπόδιο για να συνεχιστούν οι συγκεντρώσεις.
Ενδεχομένως, σε λίγες μέρες να παρουσιαστούν τα πρώτα εμπόδια. Ίσως κάποιοι προσπαθήσουν -και καταφέρουν- να τις καπηλευτούν. Ίσως υπάρξει κόπωση. Στη Μαδρίτη ήδη από χθες οι ξενοδόχοι άρχισαν να πιέζουν για να τερματιστεί η κινητοποίηση στην Πουέρτα Δελ Σολ, διότι όπως λένε, έχουν μειωθεί οι κρατήσεις στα ξενοδοχεία της περιοχής κατά 40% και εκτιμούν ότι αυτό θα συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες, ακόμη και αν αδειάσει η πλατεία.
Ρωτούν πολλοί, πόσο θα κρατήσει η κινητοποίηση στο Σύνταγμα; Θα έχει κάποιο αποτέλεσμα; Τι επιδιώκουν οι διαδηλωτές; Μήπως, άραγε, η κυβέρνηση θα πάρει πίσω τα μέτρα λιτότητας;
Υπάρχουν πολλά ερωτήματα. Οι μέρες που θα ακολουθήσουν θα κάνουν σαφές αν η κινητοποίηση έχει, πράγματι, κάτι κοινό με εκείνη του 2001 στην Αργεντινή. Ένα είναι βέβαιο: Έστειλε σε όλο τον κόσμο την εικόνα ότι οι Έλληνες αντιδρούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου